Miantso Ny Olona Amim-Pahendrena Sy Tambitamby

Andraikitry ny Mpaminany hafa koa ny miantso ny olona ho amn asan'Andriamanitra amim-pahendrena sy fahamarinana. Tsy manao kobaka amin'ny-bava na oviana na oviana izy ireo; faly sy miasa amim-pahendrena izy ireo. Nandidy ny mpitondra ny hafany farany sady lehibe indrindra toy izao Andriamanitra: «Antsoy amin-kerim-po ombam-pahiratan-tsaina ho amn asan'ny Tomponao ny olona; miadia hevitra aminy amn fomba tsara indrindra». (16:125).

Fahatsoram-po sy saina ny olona. Zavaboary avo lenta sy manana fahafahana mandinika toy ny saina, ny fanahy sy ny fo isika. Ireo fahafahantsika mandinika ireo dia mila fahafaham-po na dia ny farany lalina indrindra aza. Miteny amn fahafahantsika misaintsaina rehetra ny Mpaminany.

Noho ny fampianarana azon'izy ireo dia nahatratra ny fahamarinana sy nahafanta-javatra mihoatra noho ny fantatry ny olon-tsotra izay nomena fahitana ivelany voafetra tsy ahitana fahitana lalina ara-panahy ny mpanaradia ny Mpaminany. Lehibe ny fahareseny lahatra amn fahamarinana ara-pivavahana ary mahatsapa hatrany ny fanambarana avy amin'Andriamanitra izy ireo. Tanterahany amin'ny asa ny teny, ary amin'ny fampiharana ny teoria, ary asa amin'ny fandinihana lalina. Hoy I Ali ibn Talib: "Na hipoitra aza ny voalin'ny tsy hita maso dia tsy hitombo intsony ny fahamarinako"12. Tsy misy ambaratongam-pahamarinana antonona azy intsony. Voafaritra tamim-pahamalinana ny fanabeazana nomen'ny Mpaminany ireo mpanaradia azy:

"Ary handefasanay mpitondra hafatra avy aminareo ianareo mba hilaza aminareo ny teninay sy hanadio anareo ary hampianatra anareo ny boky marina sy ny fahendrena sy izay tsy fantatrareo" (2:131);


[12] ‘Ali al-Qari, Al-Asrar al-Marfu‘a, 286.