Inbisat (Uitbreiding)

Dit betekent letterlijk, groter worden en dieper groeien, spreiding en uitbreiding. In de taal van Sufisme betekent inbisat dat een man zijn borst ontspant zodat hij (binnen de beperkingen der Shari'a), iedereen omarmt en gelukkig en tevreden maakt door zijn vriendelijke woorden en aangename manieren. Betreffende de relatie van de mens met de Almachtige God, duidt inbisat aan dat de mens in een spirituele toestand is, gecombineerd met vrees en hoop. Zij die dit niveau van spirituele toestand hebben bereikt zijn vol ontzag door hun nabijheid met God en voelen zich opgewonden door de briesjes van genoegen en vreugde die in deze nabijheid waaien. Zij zijn vol ontzag bij het inademen en vol vreugde bij het uitademen.

Zoals aangeduid in de korte omschrijving hierboven, kan inbisat worden behandeld in twee categorieën, overeenkomstig onze relaties met de Schepper en alles wat geschapen is.

Inbisat (uitbreiding) betreffende onze relatie met het geschapene is de voorziening dat we voorzichtig moeten zijn in onze verbinding met de Goddelijke Waarheid, we leven als mens tussen mensen. Wij moeten openstaan en respect betonen voor iedereen, we moeten mensen behandelen overeenkomstig de manier die ze kunnen begrijpen. De nobele Profeet, vzmh, was eerlijk en rechtuit in zijn relaties met iedereen rondom hem en vermeed formaliteiten en plechtigheden. Hij sprak de mensen aan op hun eigen begripsniveau en maakte soms wijze en betekenisvolle grappen. Alhoewel hij inwendig steeds leed door het ongeloof, de onrechtvaardigheden en de zonden waarvan hij getuige was en zich ongerust maakte over het levenseinde en Hiernamaals voor iedereen, glimlachte hij steeds en handelde met aangename maniereen. Zoals het in de 'Minhaj' wordt gesteld: een hart is net als een spiegel. Te veel en te dikwijls herhaalde plechtigheid kan een schadelijke opblazing veroorzaken. Het is niet mogelijk door het teveel aan stoom af te voeren dan door iets anders dan aangename humor.

Uitbreiding, betreffende onze relatie met God Almachtig, betekent dat we vrees en hoop ervaren, samen en tegelijk in onze zielen. Vrees en hoop zijn toestanden in onze ziel en gewoonlijk in verband gebracht met hen die juist begonnen zijn vooruitgang te maken op het pad naar God, terwijl uitbreiding als een toestand van hen die God kennen, een dimensie is van het leven van het hart. De toestand die op uitbreiding gelijkt, bij hen die nog niet het niveau hebben bereikt van uitbreiding is een opwinding die uitgaat van de kennis van God die hen kan leiden tot slordige manieren in hun relatie met God en tot het verlies van zelfcontrole en zelfbeheersing.

Uitbreiding doet zich voor in de toestand waarin een reiziger op het pad van God volkomen vrij is van de gevangenschap in lichamelijke lusten en passies en een heldere 'spiegel' wordt die Gods Namen en Kenmerken weerkaatst. Deze toestand is een mysterieus punt waar de reiziger zichzelf leidt volgens de Goddelijke inspiraties die hij ontvangt en andere 'kleuren' aanneemt dan de kleuren die door iedereen gekend zijn. Voor deze toestand worden verschillende namen gebruikt: de combinatie, waar de reiziger het bestaan en de Eenheid van God ervaart, de opheffing; de toestand waar de reiziger zich in begeeft door zelfopheffing in extatische liefde voor God en de waarneming ervaart van Gods bestaan en Eenheid. Het is onmogelijk voor degenen die dit punt hebben bereikt, om uitbreiding te verbergen, terwijl het ongepast is voor hen die nog niet zo ver zijn, om erover te praten. Hoe goed wort dit door Mawlana uitgedrukt:

Als de hoveling van de koning zich aanstelt en kruiperig doet om de aandacht van de koning te trekken, dan moogt gij dit gedrag niet nabootsen. Want gij hebt hier niet de toelating voor. O gij, die niet kan bevrijdt worden van de beperkingen van dit vluchtige leven! Hoe kunt gij weten wat uitbreiding, opheffing, en 'dronkenschap' betekenen?

Het is inderdaad niet mogelijk voor de dienaren van het lichaam, om zich bewust te zijn van de toestand van de geest. Het is onmogelijk voor hen die zijn opgesloten in de beperkingen van het lichaam, om zich bewust te zijn van spiritualiteit. We zouden de zielen die gebrand hebben en die dikwijls werden geroosterd in het vuur van Gods liefde, moeten vragen welke de pijnen zijn die in de borst zijn opgesloten. Welke is hun uitbreiding en hun spanning?