Een Koranische Benadering Op Wetenschap

Volgens Islam, is het universum als een boek, geschreven door God of een paleis door Hem gebouwd om zichzelf te laten kennen aan bewuste wezens, op de eerste plaats mensen. Het universum bestaat in essentie in Gods Kennis als betekenis. Schepping betekent, doorheen Zijn wil, Gods almachtige verduidelijking of het geven van een bepaald karakter en vorm aan deze verduidelijking in Zijn Kennis, als soorten, geslachten, rassen of individuen. Daarna wordt, door Zijn Macht, ieder wezen in materie gekleed en in de materiële wereld zichtbaar gemaakt, op een bepaalde plaats en tijdstip. De Goddelijke Wil bepaalt en vormt en de Goddelijke Macht bekleedt en maakt zichtbaar. Nadat een wezen heeft opgehouden te bestaan, blijft het leven zowel in Gods Kennis als in de herinneringen en doorheen de afstammelingen, indien er zijn. Bijvoorbeeld, als een bloem sterft, blijft die bestaan in Gods kennis, in herinneringen en in zaden.

Alles heeft 5 stappen of graden van bestaan. In essentie bestaat het in de Kennis der Schepper als betekenis. Zelfs als God Almachtig het niet schept, blijft het in Zijn Kennis bestaan als betekenis. Dit is dus het essentiële bestaan van alles. De tweede graad is het bestaan in de Goddelijke Wil als een vorm of 'plan'. Daarna komt de stap van het materiële bestaan van een wezen in het materiële universum. Vervolgens komt het bestaan in herinneringen en eventueel, nakomelingen. Tenslotte komt de 5e stap: het eeuwig bestaan in de andere wereld. God Almachtig zal het 'wrak' van deze wereld gebruiken in de constructie van de andere waart dieren hun bestaan verder zetten, elke soort op de eigen manier vertegenwoordigd, terwijl elk menselijk wezen een eeuwig leven zal vinden dat speciaal werd ontworpen voor hem/haar, overeenkomstig het gedrag in deze wereld.

Ik hoop dat het nu duidelijk is welk een soort relatie er heerst tussen wetenschap en Islam of de Qur'an. Het universum, onderwerp der wetenschappen is de sfeer waarin Gods Namen worden verduidelijkt en daardoor een soort heiligheid verwerft. Alles erin is een brief van God die ons uitnodigt om dit te bestuderen om Hem te leren kennen. Daarom is het universum een verzameling van deze 'brieven' of, zoals Moslim-wijzen het stellen: het Goddelijke Boek der Schepping komt in essentie, uit de Goddelijke Kenmerken van Wil en Macht. Wat de Qur'an betreft, ontspringend uit de Goddelijke Wil of Toespraak, dit is de neerslag van het universum in een verbale vorm. Net als er geen conflict kan zijn tussen een paleis en het papier waarop dit paleis wordt beschreven, zo is er evenmin een conflict tussen het universum en de Qur'an, 2 uitdrukkingen van dezelfde waarheid.

Zo ook is de mens een Goddelijk boek, dat overeenkomt met de Qur'an en het universum. Hierdoor wordt de benaming in de Qur'an voor de zinnen-Ayah- ook gebruikt voor gebeurtenissen die plaatsvinden in de zielen der mensen en voor gebeurtenissen in de natuurlijke wereld.

Het is interessant dat de eersteopenbaring van de Qur'an luidt: 'Lees'!

'Lees! in en met de Naam van uw God, die schiep. Die de mens heeft geschapen uit een bevestigd embryo. Lees! en uw God is de Al-Voorzienende. Die leerde met de Pen, leerde was niet was gekend bij de mensen.' (al Alaq, S96, A1-5)

De Qur'an geeft de mens de opdracht van te lezen, op een moment dat er nog niets wàs om te lezen, te studeren. Dit betekent dathet universum zélf zoals het boek der schepping is, waarvan de Qur'an de geschreven versie vormt. De mens heeft de opdracht om het universum te bestuderen en waar te nemen wat het inhoudt en betekent. Door deze taken uit te voeren leert hij steeds beter deschoonheid en de schittering van het systeem der Schepper en de oneindigheid van Diens Macht. Daarom is het gepast dat de mens doordringt tot de vele betekenissen van het Universum, de Goddelijke Wetten ontdekt en een wereld opricht waar wetenschap en geloof elkaar vervolledigen. Daardoor zal de mens in staat zijn om de functie uit te oefenen van God's plaatsvervanger op aarden en de ware zegening en voorspoed bereiken in beide werelden.

God heeft 2 soorten wetten: één is de 'Shari'a', door iedereen gekend, die de groep is die Gods wetten samenvat die uit Zijn Kenmerk van Toespraak komt en het 'religieuze' leven van de mens beheert. De beloning of straf in het al dan niet volgen van deze wetten gebeurt meestal in het Hiernamaals. De andere groep van Goddelijke wetten omvat diegenen die de schepping en het leven in het geheel beheersen. Deze wetten komen uit Zijn Kenmerk van Wil en worden meestal, ten onrechte, 'de wetten der natuur en van het leven genoemd'. De beloning of straf uit het al dan niet volgen van deze wetten, vindt meestal in dit leven plaats. Zo is bijvoorbeeld de beloning voor geduld en volharding het succes terwijl de straf voor brutaliteit de ontzegging is. (ontzegging: verlies van rechten of bezittingen) Industrie brengt overvloed en standvastigheid brengt overwinning.

De Qur'an vestigt de aandacht met nadruk op 'natuurlijke' verschijnselen die het onderwerp van de wetenschappen zijn en beveelt hun studie aan. In de eerste 5 eeuwen der Islam, slaagden Moslims erin om wetenschap met religie te verenigen, het intellect met het hart, het materiële met het spirituele. Nochtans nam in latere eeuwen, het westen de leiding in de wetenschap. Dit duidt op hun gehoorzaamheid -zelfs onbewust- aan Goddelijke wetten van de 'natuur' met hun heerschappij over de Moslimwereld tot gevolg. De Moslims slaagden er niet in om Islam correct te begrijpen in de laatste 3 eeuwen en evenmin om het correct toe te passen in hun dagelijks leven. Zij negeerden ook de wetenschap en het onderzoek van de 'natuur' wat een ongehoorzaamheid inhoudt tegenover de Goddelijke 'natuur' wetten. Het Westen nam het initiatief en overheerste de Moslims. Macht en kracht hebben enige betekenis in dit leven, zij werden geschapen voor enkele wijze toepassingen. Uitgerust met kracht door de wetenschappen, behaalde het Westen de overhand. Nochtans ontwikkelden de wetenschappen in het Westen zich tegen de religie en daardoor ontdaan van morele en spirituele waarden. Daardoor brachten zij rampen over de mensheid. Moslims moeten dus een dubbele verlichting uitvoeren: intellectueel en spiritueel. Het licht van het intellect is de wetenschappelijke kennis en het licht van de geest wordt afgeleid uit het licht van de religieuze wetenschappen. Wetenschappelijke kennis zonder religie veroorzaakt meestal atheïsme of agnosticisme terwijl religieuze kennis zonder intellectuele verlichting tot dwaasheid leidt. Indien beide gecombineerd zijn wordt een student doorgaans aangemoedigd om zich verder en verder te verdiepen in het onderzoek en zowel het geloof als de kennis te verdiepen.