Mali i mëzitur

Ilashtë si historia, si ti i madhëruar,

Nga një grindje e madhe kishe dalë i fituar;

Shumë njerëz të gjallë, vetëm pak të betuar

Në gji të kishin hyrë, në mërzi, të vetmuar...

Ti ishe, ndër malet, i vetëmith i dgjuar,

Në ndihmë dhe ndëshkim-mjeshtër i mbaruar!

Tani në mijra vojtje, pa zë, e dëshpëruar,

Prej përmbysjes atje tej në gjak e mbuluar,

Më në krizë nga një popull në tufan i asgjësuar,

Me shqetësime ogurzeza mbi kokë pa pushuar,

Në tym do mbesë pa prá ajo majë e papushtuar!..