Πραγματική ζωή και πραγματική ανθρώπινη φύση
Από τη στιγμή που η «πραγματική» ζωή είναι δυνατή μόνο μέσω της γνώσης, όσοι αποφεύγουν τη μάθηση θα πρέπει να θεωρούνται νεκροί, ακόμα κι αν βιολογικά είναι ζωντανοί. Δη μιουργηθήκαμε για να μαθαίνουμε και να επικοινωνούμε τις γνώ σεις μας σε άλλους.
Η πραγματική ζωή βιώνεται στο πνευματικό επίπεδο. Όσοι δια τηρούν τις καρδιές τους ζωντανές, όσοι έχουν κατακτήσει το πα ρελθόν και το μέλλον, υπερβαίνουν τους περιορισμούς του χρόνου. Τέτοιοι άνθρωποι δεν στενοχωριούνται υπερβολικά από λύπες του παρελθόντος και δεν αγχώνονται για το μέλλον. Όσοι είναι ανί κανοι να αισθανθούν την πλήρη ύπαρξη στις καρδιές τους, όσοι ακολουθούν τετριμμένες, ρηχές ζωές, είναι πάντα κακόκεφοι και κλίνουν προς την απελπισία. Βλέπουν το παρελθόν σαν τρομακτικό τάφο και το μέλλον σαν ατελείωτο πηγάδι. Ζούνε μέσα στο άγχος για το αν θα πεθάνουν ή αν θα ζήσουν.
Όλοι μας είμαστε ταξιδιώτες και ο κόσμος αποτελεί μία πολύ χρωμη έκθεση, ένα πλούσιο και πολύμορφο βιβλίο. Ήλθαμε για να μελετήσουμε αυτό το βιβλίο, να αυξήσουμε την πνευματική μας γνώση και να ανυψώσουμε και άλλους. Αυτό το πολύμορφο και διασκεδαστικό ταξίδι δεν επιτρέπει λάθη. Σε εκείνους που τα συ ναισθήματά τους παραμένουν διαρκώς ζωντανά και των οποίων οι καρδιές είναι πάντα ξύπνιες, το ταξίδι αυτό είναι υπεραρκετό για να φτιάξουν στη γη έναν κήπο όμοιο με εκείνο του Παραδείσου. Αλλά για εκείνους που τα μάτια της ψυχής τους είναι κλειστά, όλο το ταξίδι δεν κρατά παρά μία και μόνο αναπνοή.
Οι ταπεινοί και οι ειλικρινείς αντιμετωπίζονται με μεγάλο σε βασμό τόσο από τα πλάσματα αυτού του κόσμου, όσο κι από τον ίδιο τον Δημιουργό. Οι υπερόπτες και οι αλαζόνες, όσοι μειώνουν τους άλλους και με αλαζονεία διαδίδουν γι’ αυτούς διάφορα ψέμα τα, δεν γίνονται συμπαθείς στους υπόλοιπους και τιμωρούνται από τον Δημιουργό.
Η ταπεινοφροσύνη είναι δείγμα αρετής και ωριμότητας, ενώ η υπεροψία και η αλαζονεία υποδηλώνουν το ατελές, το χαμηλό πνευματικό επίπεδο. Οι τέλειοι άνθρωποι είναι πάντα άνετοι και φιλικοί. Αντίθετα, η υπεροψία δείχνει ανολοκλήρωτες και προβλη ματικές προσωπικότητες. Η ταπεινοφροσύνη καθιστά τους ανθρώ πους πραγματικά ανθρώπινους. Δείγμα ταπεινοφροσύνης είναι να παραμείνει κάποιος ίδιος, ακόμα κι όταν ανεβεί στην κοινωνική ιεραρχία και αποκτήσει πλούτη, κατακτήσει γνώσεις ή φήμη, ή ό,τι άλλο μπορεί να θεωρείται τιμητικό από τους άλλους. Όμως, αν κάτι τέτοιο τούς κάνει να αλλάξουν ιδέες, συμπεριφορά και ιδιοσυγκρα σία, δεν μπορεί να θεωρούνται αληθινοί, ταπεινόφρονες άνθρω ποι.
Όταν έρχεται κανείς σε επαφή με άλλους, πάντα χρησιμοποιεί ως κριτήριο τι του είναι ευχάριστο ή δυσάρεστο. Να εύχεσαι στους άλλους ό,τι εύχεσαι και για τον εαυτό σου και να θυμάσαι ότι όποια επαφή σε δυσαρεστεί, το ίδιο κάνει και στους άλλους. Αν ακολου θείς αυτή την αρχή, θα παραμένεις μακριά από δυσάρεστες συ ναναστροφές και κακές συμπεριφορές, χωρίς να προκαλείς πόνο στους άλλους.
Η ωριμότητα και η ολοκλήρωση του πνεύματος σημαίνει ότι θα πρέπει να είσαι δίκαιος στη συμπεριφορά σου προς τους άλλους. Ιδιαίτερα σε σχέση με όσους σ’ έχουν αδικήσει, θα πρέπει να αντι δράς με καλοσύνη. Μην αποφεύγεις να κάνεις το καλό, ακόμα και σε όσους σε έχουν βλάψει. Συμπεριφέρσου τους με καλοσύνη και ευγένεια, καθώς το να βλάψεις κάποιον είναι σκληρό. Το να πλη ρώνεις το κακό με κακό υποδηλώνει ελαττώματα στον χαρακτήρα. Η αντίθετη συμπεριφορά είναι ενδεικτική ευγενούς ανθρώπου. Δεν υπάρχει όριο στην καλοσύνη που μπορεί να προσφέρει κα νείς. Όσοι δε αφιερώθηκαν στο καλό της ανθρωπότητας είναι τόσο αλτρουιστές που θα μπορούσαν να θυσιαστούν για τους άλλους. Παρ’ όλα αυτά, τέτοιος βαθμός αλτρουισμού είναι σπουδαίος, μο- νάχα αν πηγάζει από ειλικρίνεια και αγνότητα προθέσεων• θα πρέ πει να μένει μακριά από φυλετικές ή τοπικιστικές προκαταλήψεις.
Όσοι αντιμετωπίζουν ως ασήμαντη ακόμη και τη μεγαλύτερη χάρη που έκαναν σε άλλους, αλλά εκτιμούν και τη μικρότερη που τους έγινε, είναι οι καταλληλότεροι γι’ αυτή την αποστολή. Είναι εκείνοι που διαθέτουν τα Θεϊκά πρότυπα συμπεριφοράς και ήσυχη συνείδηση. Τέτοια άτομα δεν υπενθυμίζουν ποτέ στους άλλους το καλό που τους πρόσφεραν και δεν παραπονιούνται ποτέ αν οι άλ λοι εμφανίζονται αδιάφοροι απέναντί τους.
* Η συλλογή των παραπάνω αφορισμών γράφτηκε το 1984 και παρουσιάστηκε πρόσφατα σε έναν τόμο με τίτλο Ölçü veya Yoldaki Işıklar, Σμύρνη, 2000. Αγγλική έκδοση Pearls of Wisdom, The Fountain, New Jersey, 2000, σσ. 13, 23, 41, 42, 49, 50.
- Δημιουργήθηκε στις