De eerste stappen op weg naar dialoog en verzoening
Gülen startte zijn enorme beschavings- en dialoogproject door mensen die verschillende intellectuele achtergronden en levensstijlen in Turkije vertegenwoordigden bijeen te brengen. Veel van deze mensen werden geassocieerd met verschillende intellectuele en sociale groepen, die elkaar gedurende de jaren zestig en zeventig fysiek hadden bevochten, in de ware betekenis van het woord, en die later in de jaren tachtig op ideologisch en sociaal vlak met elkaar streden. Gülen begon deze mensen in de jaren negentig voor verschillende bijeenkomsten uit te nodigen en hij gaf hen daarmee een kans om elkaar te ontmoeten. Veel van die mensen ontmoetten elkaar op deze bijeenkomsten voor de eerste keer. Mensen die ooit de wapens op elkaar hadden gericht en mensen die hun politieke jongerengroeperingen hadden ingezet voor de ondergang van de jongerenbeweging van anderen, hadden nu de gelegenheid om samen te komen, aan dezelfde tafel te eten en beleefdheden uit te wisselen.
De eerste bijeenkomsten waren weinig meer dan beleefde ontmoetingen. Maar ongetwijfeld had iedereen die erbij betrokken was een gevoel van opwinding toen ze samen de nieuwe intellectuele, filosofische en sociale fundamenten legden voor saamhorigheid. Al snel resulteerde deze golf van opwinding in de gedenkwaardige “Abant Ontmoetingen”[1], die voor het eerst plaatsvonden in 1998. Een keur aan wetenschappers uit verschillende vakgebieden kwam samen om een nieuw wetenschappelijk en intellectueel plan van aanpak voor de toekomst te ontwikkelen. Deze mensen hadden verschillende culturele, ideologische en politieke achtergronden en ze kwamen allemaal samen voor één grote intellectuele inspanning: om een Turkije te creëren waarin ze gezamenlijk zouden kunnen leven. Het initiatief dat bij Gülen en zijn team begon, ontwikkelde zich tot een platform dat wetenschappers, filosofen, rechtsgeleerden en politici verenigde, die sindsdien het beleid van het platform bepalen. Gülen is niet actief betrokken bij deze bijeenkomsten, maar hij blijft de erevoorzitter van de Stichting van Journalisten en Schrijvers die het platform en zijn bijeenkomsten organiseert en financiert. De zoektocht naar dialoog en verzoening werd op initiatief van deze intellectuelen geïnstitutionaliseerd en verkreeg daarmee een significant karakter.
- Aangemaakt op .