Literatura
Literatura jest wymownym językiem ducha narodu, jego idei oraz kultury. Ci, którzy nie współdzielą tego „języka”, nie mogą siebie wzajemnie zrozumieć, nawet jeśli przynależą do tego samego narodu.
Słowa są jednym z najlepszych środków do przekazywania idei. Ci, którzy wykorzystują ów środek w możliwie najlepszy sposób, szybko mogą odnaleźć zwolenników myśli, które posiali w umysłach innych osób, a przez to osiągnąć nieśmiertelność. Ci, którzy nie są do tego zdolni, umierają bez śladu wraz z duchowym bólem, jakiego doznali za życia.
Każdy rodzaj literatury jest wyjątkowy ze względu na środki wyrazu, jakie się w nim stosuje, oraz jemu właściwy, szczególny sposób ekspresji. Nawet jeśli każdy rozumie coś z języka literatury, tylko poeci i pisarze używają go w pełni oraz wyrażają jego prawdziwe znaczenie.
Tak jak handlarze złota i srebra znają się na nim, tak też jedynie handlarze słowa w pełni rozumieją literackie klejnoty. Zwierzę zje kwiat leżący na ziemi i, nie doceniając go, będzie po nim stąpać, a potem pójdzie własną drogą. Tylko ten, kto jest w pełni człowiekiem, powącha ów kwiat i umieści go w butonierce lub we włosach.
Szlachetne myśli oraz wzniosłe zagadnienia powinny być wyjaśnione w takim stylu, aby przenikały umysł, wprawiały w ekscytację serce, a także uzyskały akceptację naszego ducha. Jeśli tak się nie stanie, ci, którzy trzymają karty zapisanych słów, zobaczą w nich jedynie mizerne „odzienie”. Nie dostrzegą wzniosłego znaczenia i nie będą szukać jego wewnętrznych klejnotów.
Znaczenie jest podstawowym elementem w literaturze. Dlatego słowa powinny być ograniczone do minimum, choć równocześnie winny one być bogate w znaczenie i wyrażać jego pełnię. Niektórzy ludzie swoje myśli wyjaśniają z użyciem porównań (czasami symbolicznych), metafor, aluzji oraz gry słów. Jednak najbardziej znaczących słów należy szukać w natchnionych i pełnych energii duchach, a także w głębokiej wyobraźni, która obejmuje całą egzystencję, wreszcie w wierze, analizie i syntezie umysłów zdolnych do osiągnięcia wizji tego świata oraz następnego, stanowiących niejako dwa oblicza jedynej prawdy.
- Utworzono .