Ludzkość
W kontakcie z innymi ludźmi, zawsze za miarę obieramy to co nas zadowala bądź to, co nam przeszkadza. Pragnienie dla innych tego, czego pragnie nasze własne ego, a także nie zapominanie o tym, że zachowanie, które nam się nie podoba, nie podoba się też innym. Jeśli będziesz się zachowywać w taki właśnie spośób, pozostaniesz wolny nie tylko od robienia wykroczeń i złego postępowania, ale także od krzywdzenia innych.
Zważywszy na to, że otrzymane łaski sprawiają, że czujemy przywiązanie do tych, którzy obdarzyli nas dobrym uczynkiem powinniśmy zrozumieć i zastanowić się nad tym jak możemy sprawić, aby inni nas lubili oraz aby czuli do nas sympatię i przywiązanie. Mówi się, że „ludzie są niewolnikami dobrodziejstw jakie dla nich uczyniono”. Dlatego też, oddawanie innym przysługi oraz bycie dla nich dobrymi jest prawdziwą ochroną przed zranieniem nas przez innych ludzi.
Dojrzałość i perfekcja ducha zawiera się w naszym sposobie traktowania innych, zwłaszcza wobec tych, którzy wyrządzili nam krzywdę. Odpowiadaj na ich zło dobrem. Nie przestawaj czynić dobrze, nawet tym którzy cię skrzywdzili. Traktuj ich raczej po ludzku i zachowuj się szlachetnie w stosunku do nich, ponieważ szkodzenie komuś jest brutalnym zachowaniem. Odwdzięczanie się złem za zło prowadzi tylko do zepsucia charakteru, natomiast odwdzięczanie się dobrem za zło jest zachowaniem bardzo szlachetnym.
Nie ma ograniczeń w czynieniu dobra dla innych. Ci którzy poświęcili się dla dobra ludzkości, mogą wykazywać się altruizmem do tego stpnia, że poświęcą oni całe swoje życie dla innych. Jednakże taki” altruizm’ jest wielką zaleta tylko wtedy kiedy jest szczery i wynika z czystych intencji, oraz kiedy nie definiuje „innych” poprzez klasyfikacje rasowe.
Nasze człowieczeństwo oraz szlachetność jest wprost proporcjonalna do bliskości jaką obdarzamy naszych przyjaciół oraz do utrzymania tej przyjaźni. Mówiąc o szlachetności i dobroci bez wyrażania ciepła oraz bliskości i zażyłości w związkach jest zwykłym twierdzeniem. Czynienie dobra w zamian za otrzymane dobro, lub zrezygnowanie z jego czynienia jako sposób na ukaranie kogoś jest dowodem tylko na niedoskonałości występujące w czyjejś moralności oraz niedojrzałość danej osoby.
Wyrazem wielkiej hojności oraz dobroci dla innych jest ignorowanie niektórych z ich błędów i nieprawidłowości złych manier oraz tolerancji ich niedoskonałości. Wtrącanie się do cudzych spraw i znajdowanie w nich złych rzeczy jest niegrzeczne oraz nieuprzejme, a nagłaśnianie takich spraw niewybaczalne. Mówiąc tego typu rzeczy w twarz innej osobie jest ciężkim ciosem, dla jedności ludzi, ciosem, który niestety sprawia, że jest raczej niemożliwym aby powrócić do takiej przyjaźni jaka była kiedyś pomiędzy tymi ludźmi.
Ci, którzy uważają, że to co zrobili dla innych jest nieistotne, natomiast doceniają nawet najmniejszą przysługę oddaną im przez innych, są udoskonaleni gdyż nabyli boskie standardy zachowania i znaleźli spokój w swoim sumieniu. Takie osoby nigdy nie przypominają innym o przysłudze jaką im kiedyś uczuyniły, nigdy nie skarżą się też kiedy inni zachowują się wobec nich w sposób obojętny.
- Utworzono .