Co mają na myśli uczestnicy Ruchu, gdy opisują swoje altruistyczne zachowania jako „konkurs dobrego i jeszcze lepszego”?

Zachowanie, które opisują tą frazą nie odnosi się do utrzymywania interesów, lecz prezentuje prawdopodobnie najlepsze, co może być zrobione dla poprawy warunków życia społeczeństwa i ludności. Taka rywalizacja akceptuje zestaw „zasad gry” i jest regulowana przez prawa, które adresowane są do ludzi oraz przez interesy, które znajdują się w granicach trwającego porządku społecznego. Ten rodzaj konkurencji jest jednak inny od form działań na rzecz solidarności, które wymuszają w konflikcie moment naruszenia zasad gry lub „ograniczeń zgodności” systemów.

Poparte jest to wynikami badań opinii publicznej, przeprowadzonych przez niezależne organizacje, dotyczących coraz większego uznania i akceptacji usług kulturowych i instytucji edukacyjnych należących do Ruchu – tak w Turcji, jak i za granicą. Badania te dotyczyły także niepowodzenia legalnych, wymierzonych w Gülena, akcji przeprowadzonych przez tureckie elity protekcjonistyczne.