Czy istnieje jakaś różnica w intepretowaniu przez Ruch altruizmu, wyróżniająca go na tle innych koncepcji?

Altruizm jest to doktryna etyczna, która stanowi, że jednostki mają moralny obowiązek pomagania, służenia oraz świadczenia korzyści na rzecz innych – jeśli to konieczne, poświęcając przy tym swój własny interes. Istnieje bardzo wiele spojrzeń na altruizm. Większość światowych religii przyjmuje go za swą wartość moralną i promuje zachowanie altruistyczne wraz z utrzymywaniem samodyscypliny i kontrolowaniem własnych pragnień. Jednakże psychologowie, socjologowie, biolodzy i etolodzy spoglądają na altruizm z wielu różnych perspektyw. Wielu z nich postrzega go za swego rodzaju długoterminową inwestycję we własne korzyści lub po prostu iluzję.

Z perspektywy islamu altruizm nie stanowi przeszkody na drodze do samorozwoju, nie jest też ideologiczną iluzją, stworzoną przez słabych dla słabych lub celem drenażu tych silnych. Nie przypomina też teorii gier, gdzie w danej sytuacji dyskutuje się strategie dla poszczególnych graczy, rezultaty każdego z „posunięć”, czy też sekwencje „ruchów”. W tradycji islamu altruizm nie jest też formą konsekwencjalizmu, idei jakoby wszystko to, co niesie za sobą dobre konsekwencje było uzasadnione moralnie. Nauki islamu mówią na temat altruizmu coś zupełnie odmiennego od tego, co myślą ci, którzy traktują go jako rodzaj mechanizmu związanego z przetrwaniem.