Czy wiara faktycznie ma wpływ na rozwój ruchów społecznych?

Tak, wiara oraz zapewniane dzięki niej wzmocnienie stanowią istotny element społeczeństwa obywatelskiego, a także demokracji. Te dwa czynniki w znacznym stopniu przyczyniają się do utrzymania i rozwoju wolontariatu oraz dialogu. Pomagają budować relacje osiągania wspólnych celów. Zachęcają ludzi do konkurowania w dążeniu do dobroci oraz zapewniają niematerialną i bezproblemową pomoc. Doświadczenie religijne wiąże się ze znaczeniami, wartościami oraz praktykami, innymi niż te wynikające z teorii protestu czy też odnoszących się do konfliktowych działań politycznych. Prawdziwe znaczenie społeczne tych czynników musi być uznawane, jako naruszające ludzkie poglądy, decyzje oraz działania.

Doświadczenie religijne lub też jego oddziaływanie kryje się w sercu wszystkich społeczeństw. Wiara jest motywującą siłą. W pokojowych ruchach społeczeństwa obywatelskiego pomaga budować relacje zaufania oraz „kapitał społeczny”. Nie jest jedynie źródłem konfliktowych relacji. Wiara nie może zawsze być liczona i analizowana w kategoriach czegoś innego, niż jest. Przez to wiara i niesione przez nią wzmocnienie nie są zmiennymi zależnymi, określanymi i ustrukturyzowanymi przez warunki społeczne, ekonomiczne czy też polityczne. Zatem doświadczenie religijne nie może być pominięte jako substytut dla czegoś takiego, jak bezpośrednia lub sporna aktywność polityczna. Zwyczajnie nie da się tego „wytłumaczyć” w odniesieniu do społecznych, psychologicznych czy też pozostałych materialnych celów, takich jak unikający konfliktu pacyfizm itp.