Jak Hizmet przystosowuje się do otoczenia, zachowując jednocześnie własną tożsamość?

Umiejętność zachowania własnej tożsamości w porównaniu z jej zmianami na przestrzeni czasu, nawiązywaniem nowych relacji, form instytucjonalnych i organizacyjnych może na początku wydawać się sprzeczna. Ruch milczącym potwierdzaniem swojej odrębności podkreśla również przynależność do wspólnej kultury społecznej oraz potrzebę bycia rozpoznawanym jako podmiot społeczny, który działa na rzecz wspólnego dobra. Ten pozorny paradoks jest w rzeczywistości nieodzownym warunkiem istnienia wielokulturowego, zróżnicowanego i pluralistycznego społeczeństwa; zakłada też pewien stopień równości, wzajemności, oraz konsolidacji praktyk demokratycznych z instytucjami.

Uczestnicy Ruchu odczuwają łączącą ich więź, ponieważ dzielą te same interesy. Pozwala to członkom Ruchu zrozumieć znaczenie swego postępowania. Pozwala to również na wyrażanie siebie poprzez bycie przedmiotem własnych działań, a także przyczynia się do zapobiegania rozpadowi relacji społecznych w czasie konfliktów.