4. Uluslararası Türkçe Olimpiyadı

Uluslararası dil öğretimi derneği'nin organize ettiği 4. Uluslararası Türkçe Olimpiyadı şahane sahneler yaşandı. Hele o minnacık kız çocuğunun İstiklal Marşını okuması herkes duygulandırdı ve bir çoğumuz gözyaşlarına boğulduk. Perdeler açılınca kalbim sanki yerinden çıkarcasına hızlı hızlı atmaya başlamıştı, çünkü ilk defa bunca renkte, kıyafete ve ırkta çocuğu kol kola gülücükler saçarken görmüştüm. Onların her biri beni farklı iklimlere itmişti ve "bu işte, barış, sevgi ve kardeşlik bu işte" dedirmişti. Bir yandan birileri dünyayı birbirine kırdırtmaya çalışırken, birilerinin de "sevgi çiçekleri" yetiştirdiği ortadaydı. Sonra Filistin de ki, Çeçenistan da ki, Irak'taki çocukların durumu canlandı gözümde ve Irak'lı kızın okuduğu şiir, bir daha derinlere götürdü… Kalkıp ayağa "yaşasın kardeşlik, yaşasın barış, yaşasın bunu sağlayabilenler" diyesim gelmişti.

Birbirinden ünlü konuklar ve My Showland'ı dolduran on binlerce kişi başarının ve zaferin simgesini kanıtlamıştı. Her konuşmacının birbirinden duygulu mesajları ve bazılarından beklenmeyen mesajlar nihayet geceye damgasını vuracaktı.

Bu olayın mimarı ve kahramanı yoktu ve beni üzende bu olmalıydı, sanırım bu gece de aslında her saniye İkbal hanımın ağzından şu cümleleri bekliyordum ve sürpriz olacak diye avunuyordum, ama olmadı, eminim ki o da bunu çok isterdi. İşte O; "Gönül insanı, sessiz kahramanların sesi, sevgi çiçeklerinin mimarı Fethullah Gülen Hocaefendiden başkası değildi," O beklenendi ve beklediğimdi. Yıllarca kendisini tanıma şerefine erişmek istediğimdi. Herkes bir Gülen Hocaefendi olmalı ve barışa öncülük etmeli… O gönül insanı sadece amacının "dünya barışı" olduğunu anlamakla beraber, Türkiye'min bayrağını "84 ülke ve 385" yabancı çocuğun elinde dalgalandırdığı için O'na minnettarım, minnettarız. Böyle müspet olayların cereyan etmesi ülkemizin, dünya ülkeleri arasında, itibarını yükselttiğinden kuşkum yok ve kalmadı da…

Hele ki sayın Bülent ARINÇ'ın o anlamlı konuşması her şeyi özetlemeye yetmişti.

Mehmet AĞAR ve Meral AKŞENER'İN o konuşmaları ve dahası, aslında hepside "sevgi çiçeklerinin" zafer işareti ve simgesiydi.

Biz diyoruz ki; bu ihtişamlı perdeyi O gönül insanın önderliğinde aralayanları hüsrana uğratmadan devralıp, ötelerin ötesine taşıyalım ve onun da dediği gibi "sonsuz nur"u elde edelim. Bunu yaparken de "ben ben ben" yani "enaniyeti" ortadan kaldıralım. Ben değil yalnızca O işte O Allah (cc) nasip etti diyelim. Bu ülkeye daha nice hizmet aşıklarının yetişmesi umuduyla… esenlikler diliyor saygılar sunuyorum.