İnsanlık Kalesinin Tamiri

Doğ Ruhuma

Sen çekip gittin büküldü boynumuz,
Sarpa sardı yürünen düz yolumuz;
Hedefte tepeleri aşmak vardı,
Kırıldı kanadımız hem kolumuz…

Yetiş ey Dost, bendenin imdadına!..
Merhamet buyur âh u feryâdına!..
Yolsuzlara yol âdâbını öğret!..
Uyanıversinler Hak muradına…

Yine baharlar gelsin, güller açsın,
Her yanda çiçekler gamzeler çaksın;
Yetimlerin ümitlerle şahlansın,
Ve gönüller ışık çağını ansın…

Ey benim Sultanım, işte dileğim,
Hep yaralı hicranınla yüreğim;
Daha fazla bekletme doğ ruhlara!..
Budur Senden arzum, budur emelim…