İnsanları tanımada bir ölçü
Mevlâna bir gün müritleriyle gezmektedir. O esnada birbiriyle oynaşan köpek yavrularını gösteren bir mürid, “İnsanlar kardeşliği hiç olmazsa bunlardan öğrenmeli!” der. Mevlâna, bu ham düşünceye şu olgun bilgelikle cevap verir: “Aralarına bir kemik at, kardeşliği o zaman görürsün!”
Bu anekdot, nice müspet görünümlü insanların negatif yönlerini göstermesi ve işaretlemesi bakımından bana çok önemli gelir. Bazı insanlar vardır, dış görünüşleri itibarıyla hep olumluluk sergilemektedirler. Hâlbuki iç dünyaları nice menfiliklerin cümbüş yeridir. Ama bu menfi duyguların dışa yansımasına sebep olacak bir uyarıyla karşılaşmadıkları için çevreleri onların menfi taraflarını göremez ve bilemez. Dolayısıyla da o insan, etrafındakiler tarafından bir güzellikler kaynağı gibi kabullenilir. Ne var ki durum, hiç de öyle değildir. Bazen en küçük uyarılar bile onların içlerindeki mağara adamının dışarıya çıkmasına yeter ve çok kere de onu bir daha aynı yere sokmak, gizlemek, saklamak da mümkün olmaz. Çevremize baktığımızda bu tür vak’aların nice misallerini görürüz.
Bu sebeple, sadece kişilerin bize yansıyan davranışlarına bakıp onlar hakkında müspet veya menfi bir hükme varmak eksik bir yaklaşım olur ve bazen de bu durum, bizi çeşitli yanlışlıklara sürükleyebilir. Dikkatli olmak gerekir..!
- tarihinde hazırlandı.