İlim ve Cehalet
İlimleri fişleyip kitaplara işlemek, mevcut şeylerin bir kere daha anlatılması bakımından yararlı ise de, ilham ve istinbat ruhunu felç etmesi itibarıyla bin zararı olduğu söylenebilir...
İlim, önemli bir hidayet rehberidir.. hele bir de vahye dayanıp vahiyle beslenirse, bu takdirde o, arz u semâyı aşacak buutlara ulaşır ve ayrı bir kıymet alır.
Şimdi mûcit-kâşif yetişmiyor. Taklitçi adamlar yetişiyor. Kısmen her şeyi değiştirecek, isyancı ruha ihtiyaç var. Her şey değişecek. Kitap-mektep-kapı-sıra.. hepsi.. ve tenkit ile işe başlama esastır.
Cehalet, en kötü arkadaş; ilim, en vefâlı yoldaştır.
İlim, hilim (yumuşak huyluluk) ile birleşince baş döndürücü bir derinliğe ulaşır.
Câhil, öfkelenince bağırır-çağırır; akıllı ise, yapması gerekli olan şeyleri plânlar.
Fazilet, ilim-hilim-ibadet sacayağı üzerinde oturmaktadır.
İlim, amele kaynak olamamışsa, kuruması mukadderdir.
İhtiyaç, ilmî keşiflerin keskin gözlü bir kılavuzudur.
Anlamak başkadır, bilmek başkadır; bin şeyi bilmektense, bir şeyi anlamak daha iyidir.
Kendini "bilmiyorum" demeye alıştır ki, hiçbir zaman "bilmiyorum" deme utancını yaşamayasın..!
Türlü türlü müsabakalar gibi, bir de fakirlikler müsabakası yapılabilseydi, cehalet, böyle bir yarışmanın kralı olurdu.
- tarihinde hazırlandı.