دعوت سه رهبر از گولن به فعاليت‌هاي سياسي
هنگامي‌كه گولن در ازمير مشغول اين فعاليت‌ها بود، نجم الدين «اربكان» وارد عرصة سياست شده حزب «نظام ملي» را تأسيس كرده بود. او در سال 1969 به ازمير آمد و گولن را در كمپ ملاقات كرد. با ديدن جوانان كمپ گفت: «خود را با اين بچه‌ها به درد سر نينداز، موثرترين راه خدمت به وطن، سياست است.» و بدين‌طريق گولن را به حزب جديد التأسيس خود دعوت كرد. اما امكان نداشت گولن را قانع بسازد، گولن تصميمش را گرفته بود. به باور او سياست راه حل نبود، او نجات تركيه را در تربيت و رسيدگي به جواناني مي‌ديد كه به دور از ارزش‌هاي معنوي پرورش يافته پس از بزرگ شدن به جناح‌هاي راست و چپ جدا شده اند. به باور گولن اين كار هم صرف با فعاليتي فرا سياسي و گرفتن دست همة اقشار جامعه، ممكن مي‌شد.
استادگولن عين موقفي را كه در برابر «اربكان» داشت به رهبر حزب سياسي ديگر نيز نشان داد، «سليمان دميرال» رهبر حزب عدالت مي‌خواست تا با وساطت «صالح اوزجان» وكيل پارلمان با گولن ديدار كند. و «آلپ ارسلان توركش» رهبر حزب حركت مليت‌گرا نيز نامه‌اي به گولن نوشت. گولن از پيشنهاد ملاقات هر دو رهبر استقبال نكرد.
گولن طي اقامت پنج ساله‌اش در ازمير كه از 1966 تا 7 مارچ 1971 ادامه يافت، در ليليه مدير، در مسجد واعظ، در كمپ گرداننده و در قهوه خانه هم سخنران بود. در كنفرانسي كه در خزان 1966 اولين سال آمدنش به ازمير برگزار كرد تعدادي از استادان پوهنتون «اگه» و قضاتي از محكة محلي ازمير شركت كرده بودند. اين كنفرانس تحت عنوان «روشني‌هايي‌كه در راه است» تدوير يافت. گولن كه در 28 سالگي بخش عمدة موهاي سرش سفيد شده بود اعجاز قرآن را در بخش علم و تكنالوژي تشريح كرد.
با توجه به گفتة دوستان و همراهان نزديك گولن در آن زمان، در ازمير و حوالي آن تقريباً جايي نمانده بودكه گولن به قهوه خانة آنجا نرفته و موعظه نكرده باشد. در ازمير اولين سخنراني در قهوه خانه را در سال 1978 جمعيت روشنفكران سازماندهي‌كرد. اين صحبت در يك قرائت خانۀ [1] كنار مسجد انجام گرفت. پس از سخنراني‌گولن در قرائت خانه جاي كاغذهاي بازي را كتابخانه گرفت. صاحب قرائت خانه كاغذهاي بازي را آتش زد. به سلسلة اين صحبت‌ها در قهوه خانه گردهمايي ديگري هم در قرائت خانه پوهنتون انجام گرفت، اين سخنراني گولن كه اغلب شنوندگانش محصلين بودند، چهار ساعت ادامه يافت، به حدي‌كه سرك بند شد و ملي بس‌ها از گشت و گذار ماندند. براي برگذاري اين گردهمايي‌ها ازشعبة اول امنيت ازمير (شعبة سياسي) اجازه گرفته مي‌شد. بالاخره سخنراني در قهوه خانه‌ها به حدي زياد شد كه شعبة سياسي يك اجازة دايمي داد. در اجازه نامه نوشته بود در روزهاي سه شنبه و شنبه صحبت در قهوه خانه مجاز است. مشروط بر آن‌كه قبلاً به آمريت پوليس اطلاع داده شود.
[1]- قرائت خانه جايي بود كه در زمان عثماني ها به منظور مطالعۀ كتاب و نوشيدن چاي و قهوه ساخته شده بود، اما بعداً صرفاً به محل نوشيدن چاي و قطعه بازي و لهو و لعب تبديل شد.
- Created on .