Het soefisme en zijn oorsprong
Wat is soefisme?
Soefisme is op vele manieren gedefinieerd. Sommigen zien het als Gods vernietiging van het individuele ego, de wil en het egocentrisme om het individu daarna spiritueel te laten herleven door het licht van Zijn Essentie. Een dergelijke transformatie resulteert in het besturen van de individuele wil door God, in overeenstemming met Zijn wil. Anderen zien het als een doorlopend streven naar het zichzelf zuiveren van alles dat slecht of zondig is om zo de deugd te verwerven. Junayd al-Baghdadi, een beroemde Soefi-meester, definieert het soefisme als een methode om je “de zelfvernietiging in God” en “de duurzaamheid of het leven met God” te herinneren. Shibli vat het samen als het altijd samen zijn met God of het in Zijn aanwezigheid zijn, zodat er geen aards of onaards doel op na wordt gehouden. Abu Muhammad Jarir omschrijft het als het weerstaan van verleidingen van het vleselijke zelf en van slechte kwaliteiten en als het verkrijgen van prijzenswaardige morele kwaliteiten.
Er zijn er die het soefisme omschrijven als het verder kijken dan de “uiterlijke” of oppervlakkige verschijning van dingen en gebeurtenissen en als het interpreteren van datgene wat er gebeurt in de wereld met betrekking tot God. Dit betekent dat een persoon elke daad van God beschouwt als een raam om Hem te “zien”, dat een persoon zijn leven leeft als een doorlopende poging om Hem te aanschouwen of te “zien” met een diep, spiritueel “zicht” dat onbeschrijflijk is in fysische termen en dat hij of zij een diep bewustzijn heeft van het constante toezicht van Hem. Al deze definities kunnen als volgt worden samengevat: Soefisme is het pad dat wordt gevolgd door een individu dat, nadat het is staat is geweest zichzelf te bevrijden van menselijke gebreken en zwakheden om zo goddelijke kwaliteiten te verkrijgen en God te behagen, in overeenstemming leeft met de eisen aan Gods kennis en liefde en met het resulterende spirituele genot dat erop volgt.
Soefisme is gebaseerd op het naleven van zelfs de meest “triviale” regels van de sharia om door te dringen tot hun innerlijke betekenis. Een ingewijde of reiziger op het pad scheidt nooit de uiterlijke naleving van de sharia van haar innerlijke dimensie en hij of zij zal daarom alle vereisten van zowel de uiterlijke als de innerlijke dimensies van de islam naleven. Door een dergelijke naleving, reist hij of zij in uiterste nederigheid en onderwerping richting het doel. Soefisme is een veeleisend pad dat leidt naar de kennis van God en dat geen ruimte laat voor nalatigheid of frivoliteit. Het vereist van de ingewijde dat hij of zij doorlopend streeft naar het verkrijgen van deze kennis, als een bij die vliegt van de korf naar de bloemen en van de bloemen naar de korf. De ingewijde zou zijn of haar hart moeten zuiveren van alle andere aanhechtingen; zou alle vleselijke neigingen, verlangens en begeertes moeten weerstaan; zou moeten leven op een manier die de kennis waarmee God zijn of haar hart weer tot leven heeft gebracht en heeft verlicht, weerspiegelt – altijd klaar om goddelijke zegen en inspiratie te ontvangen en om het voorbeeld van de Profeet Mohammed strikt te volgen. Ervan overtuigd dat de verbinding met en de aanhankelijkheid aan God de grootste eer is en van de grootste waarde is, moet de ingewijde zijn of haar eigen verlangens opgeven voor de eis van God, de Waarheid.
Na deze [inleidende] definities, zouden we het doel, het nut en de beginselen van het soefisme moeten bespreken. Het soefisme vereist de strikte naleving van alle religieuze verplichtingen, een sobere levensstijl en de verwerping van vleselijke verlangens. Door deze methode van spirituele zelfdiscipline, wordt het hart van het individu gezuiverd en worden zijn of haar vermogens en verstand aangewend op Gods manier, hetgeen betekent dat de reiziger nu kan beginnen te leven op een spiritueel niveau.
Soefisme maakt het ook mogelijk voor individuen, door de constante aanbidding van God, om het bewustzijn van zichzelf als volgeling van God te verdiepen. Door de verwerping van deze kortstondige, materiële wereld, evenals van de verlangens en emoties die de wereld voortbrengt, worden ze bewust gemaakt van de realiteit van de andere wereld, die zich heeft gericht op Gods Hemelse Prachtige Namen. Het soefisme staat het individu toe om de morele dimensie van zijn bestaan te ontwikkelen en het maakt de verwerving van een sterke, oprechte en persoonlijk ervaren overtuiging van de geloofsartikelen, die voordien slechts oppervlakkig werden geaccepteerd, mogelijk.
De beginselen van het soefisme kunnen als volgt worden gerangschikt:
- Het ware geloof in Gods Hemelse Eenheid bereiken en leven in overeenstemming met zijn eisen.
- Scherpzinnige aandacht besteden aan het Goddelijke Woord (de koran) en dan de geboden van de Goddelijke Macht en Wil, zoals zij betrekking hebben op het universum, gehoorzamen (de wetten van de schepping en het leven).
- Overstromen van Goddelijke Liefde en overweg kunnen met alle andere wezens in het besef (ontstaan uit Goddelijke Liefde) dat het universum een wieg van broederschap is.
- Voorrang of prioriteit verlenen aan het welzijn en het geluk van anderen.
- Handelen in overeenstemming met de eisen van de Goddelijke Wil, niet met de eisen van je eigen wil en leven op een manier die onze zelfvernietiging weerspiegelt in God en in het bestaan met Hem.
- Open staan voor liefde, spiritueel verlangen, verrukking en extase.
- In staat zijn om, door gezichtsuitdrukkingen, waar te nemen wat in het hart of de geest bestaat en in staat zijn om de innerlijke Goddelijke mysteries en bedoelingen van oppervlakkige gebeurtenissen waar te nemen.
- Spirituele plaatsen bezoeken, omgaan met mensen die de vermijding van de zonde bemoedigen en ernaar streven om dingen op Gods manier te doen.
- Tevreden zijn met toegestane pleziertjes en niet één stap doen in de richting van hetgeen niet is toegestaan.
- Continu worstelen met wereldlijke ambities en illusies die ons ertoe leiden te geloven dat deze wereld eeuwig is.
- Nooit vergeten dat redding alleen mogelijk is door de zekerheid of overtuiging van de waarheid van het religieuze geloof en gedrag, door de oprechtheid of zuiverheid van bedoeling en door de enkele wens om God te dienen.
Twee andere elementen kunnen worden toegevoegd: het verkrijgen van kennis en begrip van de religieuze wetenschappen, en het volgen van de geperfectioneerde, spirituele begeleiding van de meester. Deze elementen zijn allebei van aanzienlijke betekenis in de Naqshbandiyah soefi-orde.
- Aangemaakt op .