جواناني‌كه گولن در زندان ملاقات نمود
وقتي كشور يك بار به سوي هرج و مرج سوق داده شد، ديگر نه مرمي آدرس مي‌پرسد و نه چماق. چنان‌كه استاد گولن يك ماه پس از بازگشت از استانبول در 3 مي 1971 بازداشت شد. درست مانند دستگيري در انقره و استانبول، دستگيري‌گولن و دوستانش در ازمير نيز جنبۀ حقوقي نداشت بلكه كاملاً سياسي بود. چماق، برسر هركس فرود مي‌آمد. طوري كه عده‌اي به خاطر هويت سوسيال دموكرات‌شان دستگير مي‌شدند، انگيزة دستگير شدن گولن هم هويت ديني او بود.
او شش ماه را در پشت ديوارهاي زندان سپري كرد و اين فرصتي بود براي شناخت بسياري از جوانان چپ انديش. گولن ديد كه اين جوانان به رغم دور زيستن از دين، داراي آرمان‌هايي هستند و مي‌خواهند براي جامعه كاري بكنند. به همين سبب مي‌گفت: «چه بسا جوانان وطن پرور، قهرمان و درستكار وجود داشتند و مي‌گفتند امپرياليزم اروپا را قبول نمي‌كنيم اما در مقابل با يك گزنيش نادرست، كمونيزم را انتخاب كرده بودند. مدتي با آنها يكجا بوديم. دوستان بسيار صميمي پيدا كردم. چنان جوانان بي‌‌ريا را ديدم كه اگر الله را در ذهن‌شان جاي مي‌داديد، مثل يك صحابه مي‌شدند.»[1]
بالاخره گولن در 9 نوامبر 1971 از زندان رها شد. وقتي گولن بيكش را به دست گرفته از توقيف خانه خارج مي‌شد نه كسي بود كه از او استقبال كند و نه جايي براي رفتن داشت. لذا سوار سرويس شد و به وطن اولش «ارضروم» آمد. پس از آن‌كه مدتي در اينجا ماند دوباره به ازمير برگشت و خانه‌اي كرايه كرد و سر از نو به وعظ‌هايش ادامه داد. اما وقتي ديد در حالات غير طبيعي آن زمان، ماندن در ازمير و انجام وظيفه ناممكن به نظر مي‌رسد، وقتي به او پيشنهاد شد به جايي خارج از «ازمير» معرفي شود، علاقه داري «ادرميت» از توابع «بالك اسير» را انتخاب كرد و در 23 مارچ 1971 به عنوان واعظ «ادرميت» تعيين شد. استاد گولن به مدت نزديك به سه سال در «ادرميت» وعظ و سخنراني‌كرد و از همان روزهاي نخست آمدنش به «ادرميت» در سالون‌هاي عروسي درس‌هايي را به شكل پرسش و پاسخ آغاز نمود. وقتي اين درس‌ها با استقبال مواجه شد، هفته‌اي دو بار يكي از طرف شب و ديگري از طرف روز، تنظيم گرديد.
[1] اقتباس از صحبت هاي گولن در سال 2002 و 2008 در امريكا
- Created on .