Dinin İstismar ve Âlet Edilmesi
Toplumumuzun Batılılaştırılması'nın başladığı yıllardan bu yana kullanıla gelmiş, 1945'ten 1965'e kadar çok fazla kullanılan 1965'ten sonra da zaman zaman tavsasa bile hayatiyetini sürdüren itham yaftalarıdır. "din istismarı" ve "dinin siyasete alet edilmesi." Dindar insanı, din ve vicdan hürriyetinin gereklerini talep eden insanı, dininin güzelliklerini ifade edip bu konularda düşünmeyi teşvik eden insanı, dini inançlarına uygun şekilde yaşama hakkını isteyen insanı ve dini, kaynaklarına uygun olarak öğretmeye gayret eden insanı tesirsiz hale getirmek, itham etmek için en kullanışlı yaftadır: "Din istismarcısı." Son günlerde Fethullah Gülen Hoca Efendi'nin CHP Genel Başkanı'nı ziyareti ile ilgili olarak din istismarı ve dinin siyasete alet edilmesi konuları yine hararetli şekilde gündeme getirildi. Daha önce de Hocaefendi'nin diğer parti başkanları ile görüşmeleri münasebeti ile benzer ithamkar ifadelere şahit olmuştuk. Burada Hikmet Çetin'in geçen bayramda Hocaefendi ile görüşmüş olmasını tasvip etmeyen CHP'lilerin zihniyetlerini tahlil edecek değiliz. Fakat şu kadarını söyleyelim ki bu tavır Türkiye'de laikliğin din aleyhtarlığı olarak veya en azından yanlış anlaşılmış olduğunu yeni bir delilidir.
İslam'ı, istismar edenler yok mudur? Elbette vardır. Bunu vatandaştan rey almak için yapan politikacılar vardır. Bunu daha çok maddi refaha kavuşmak için yapanlar vardır. Bunu cemiyette itibar ve güç sahibi olmak için yapanlar vardır. Bunu bile bile, hesaplı şekilde yapanlar da olabilir, farkında olmadan yapanlar da... Müslüman'ca yaşamaya çalışır görünenlerin İslam'ı ve Müslümanları hesaplı şekilde istismar ettiklerini düşünmek istemeyiz elbet. Muhtemeldir ki bunlar nefislerinin oyununa gelmektedirler...
İslam'da, nefsin beslenmesinin gurur ve kibir hasıl edeceği, bunun da insanı gizli bir şirke sürükleyeceği bildirilmiştir. Nefis, insanın bütün müspet davranışlarından pay almak ister. Övülmek, yüceltmek ister. İltifat görmek ister. Bu sebeple İslamiyet'te mahviyete (gösterişsizliğe) büyük değer verilmiştir. "Sağ elin verdiğini sol elin bilmemesine" gayret gösterilmesi bu sebeple tavsiye edilmiştir.
İslâm'ın istismar edilmesine, samimiyetsiz insanların şahsi menfaatlerine alet edilmesine en çok dindar insanlar üzülür. Zira İslamiyet en çok mürailerin, istismarcıların tavırlarından zarar görür. Menfaat için Müslüman görünen ve yine menfaat için bütün insanları ve bilhassa Müslümanları birbirlerine düşürmeyi adet edinmiş ikiyüzlü insanlara İslamiyet'te münafık denir. Münafık diye adlandırılan bu tür insanlar İslam'ın kafirden daha tehlikeli gördüğü insanlardır. İslâm'ı istismar etmek isteyen münafık, mürai insanlar ile mücadele etmek de en çok dindar Müslümanların vazifesidir. Hiç sahiplerinden ayırdetme konusundaki dikkatsizlik ve başarısızlıkları yüzünden çok zarar görmüşlerdir.
- tarihinde hazırlandı.