Vietnam-Kamboçya hattında iki Ali
10 saatlik yolculuğun sonunda sıfırdan, 30 dereceye, kıştan yaza geçiyoruz.
Bırakın gündüzü gecesi bile sıcak. Müthiş nemli bir hava... İnsan nefes almakta dahi zorlanıyor. Yağmur mevsiminin sonuymuş. Önümüz bahar veya yaz değil. Burada iki mevsim var: 'Yağmurlu yaz, yağmursuz yaz'.
Tahmin ettiğiniz gibi Türkiye'den çok uzaklardayım. Bir grup meslektaşla Vietnam'dayız. Ho Chi Minh'de. Diğer adı; 'Saygon'... Başkent değil, İstanbul gibi ticaret merkezi. Vietnam'ın en büyük şehri... Nüfusu 10 milyonun üzerinde. Burası 20. yüzyıla damgasını vuran şehir. Vietnam, süper gücü dize getiren insanların ülkesi olarak adını dünya tarihine yazdırdı.
Bize çok uzak coğrafya olsa da bu topraklara yabancı gibi hissetmiyoruz kendimizi. En başta filmlerden aşinayız. 'Saygon, Vietnam, Ho Chi Minh' kelimeleri istisnasız hemen herkesin bilinçaltında türlü çağrışımlar yapar. Bir arkadaş gençlik yıllarını hatırladı, unutamadığı şu sloganı tekrarladı durdu: 'Ho Ho Ho Chi Minh, iki üç daha fazla Vietnam'.
Ben solu etkisini altına alan o yılları yaşamadım, Vietnam'ı filmlerden tanıyan kuşaktanım. Saygon'u dolaşırken her filmden bir sahne canlanıyor gözümüzün önünde. Dev Amerika'nın, Vietnam karşısında neden çaresiz kaldığını, kilometrelerce uzanan toprağın altındaki tünelleri görünce anlıyorsunuz.Öylesine dar ki bir insanın ancak sığabildiği bu tüneller savaşın kaderini belirlemiş. Rambo'nun bırakın tünellerin içinde sızarak ilerlemesini, o cüssesiyle tünellere girebilmesi mümkün değil. 20 metrelik mesafeyi korku içinde güç bela tamamladık.
Saygon sokaklarında ilk dikkatimizi çeken motorlar... Yollar bütünüyle motorlara teslim. Hayatınız boyunca gördüğünüz motoru birkaç saat içinde görebilirsiniz. Araçlar yüzlerce hatta binlerce motor denizinin içinde zorlukla yol alıyor. İki, üç hatta dört kişinin binebildiği yüzlerce motorun trafikte ilerleyişi 'insanda hareket eden ve sürekli devinim halinde şehir' intibaı bırakıyor. Bir nehrin akıntısı gibi.
Kısa seyahatin amacı Türk okullarını görmek... Ali Kutlu, 13 yıl önce Vietnam'a ayak bastığında bugünleri bırakın planlamayı hayal bile edememiş. 9 yıl önce dil kursu, 7 yıl önce ilk okul açılmış. Resmî adı; 'Horizon International Blingual School'. Bugün 4 okul ve dil kursunda 700 öğrenci eğitim görüyor. Okullar Vietnam'daki ilk Türk yatırımı. Bu ülkede yaşayan 200 Türk'ün 150'si okullardan... Öğretmen ve yakınları.
Ali Kutlu 'Kayserili işadamlarının öncülüğünde 10 dönümlük arsa bakıyoruz' dedi. Tam teşekküllü okul inşa edilecek. Eğitim modeli Vietnama esin kaynağı olmuş. Sosyal bilimler Vietnamca, pozitif ilimler İngilizce ve Vietnamca... Öğrencilerin tamamı Vietnamlı.
Ali Kutlu 'Bu kadar uzun kalacağımı hiç tahmin etmemiştim' dedi. Önce iklimine ayak uydurmuş, sonra kültürüne... Neredeyse bir Vietnamlı gibi. Kendisini buranın bir parçası görüyor. Yolunuz gezi veya iş için Vietnam'a düşerse kapısını çalacağınız ilk isim o.
Vietnam'dan 40 dakikalık bir uçuştan sonra Kamboçya'ya geçiyoruz. İklim aynı, geceye rağmen boğucu bir hava. Adını Kızıl Kımerler'le, ölüm tarlalarıyla, Pol Pot'la, yıllarca süren iç çatışmalarla duyduğumuz, acı, gözyaşı ve kanla belleklerimize kazınan Kamboçya... Phnom Pehn'e ikinci gelişim. 2005'te 'Zaman International School' yeni binasının açılışını yapmıştık.
Zaman okulları, ilköğretim ve ortaöğretimin ardından üniversiteye de kavuşmuş. Şehrin en güzel binaları. Bu yazıyı mart ayında kapılarını açan üniversiteden yazıyorum. Ülkenin en gözde okulları. Burada da bir başka Ali var. Ali Kökten... Hikâyeleri benzer. 12 yıl önce gelmiş Kamboçya'ya. Okulları daha ileriye taşımak için geceli gündüzlü uğraş içinde. 'Okullarımıza talep olağanüstü...' dedi. Okulların başlangıcı 1997.
Vietnam ve Kamboçya'daki okulların kendi yağıyla kavrulduğunu, Türkiye'den destek almadan ayaklarının üzerine durduğunu söylemeliyim.
- tarihinde hazırlandı.