Gariplere müjdeler olsun!
Fethullah Gülen Hocaefendi’nin kardeşi Seyfullah Gülen Ağabey vefat etti. Muhterem Hocaefendi başta olmak üzere tüm yakınlarına sabr-ı cemil niyaz eder, merhumun mekânının cennet olmasını temenni ederim.
Garipti Seyfullah Ağabey’in cenazesi. Milletinin hizmetinde olduğunu iddia eden devlet ricalinden bir tanesi bile teşrif etmemişti, hayatını millete hizmete adayan bir ailenin cenazesine.
Gerçi onlar bir garip olarak yaşamayı tercih etmişlerdi iradî olarak. Gerçek vuslata erecekleri ahireti, mecazi beraberlikler yaşanan dünyanın önünde tutmuşlardı. Bu nedenle onlar için firak vuslat, dert derman, ızdırap da mükâfat olmuştu.
Onlar dertleriyle vardı; var olabilmek için dünya nimetlerini yok sayıyorlardı; çünkü insanı çepeçevre saran fani lezzetlerin onu varken yok edeceğini çok iyi biliyorlardı. İnsanlığın hakkını verebilmek için, “Dünyada bir garip gibi yaşa!” buyuran Peygamberin (sallallahü aleyhi ve sellem) hayatı ve sözlerini kendilerine rehber edinmişlerdi.
Peygamberin yolu çileydi, gurbetti, hicranı dost, ayrılığı vuslat bilmekti…
Bu yol uzun, ince bir yoldu; sarp yokuşlar, tehlikeli virajlarla doluydu. Her köşe başında bekleyen düşmanlar da cabasıydı; hakikatin zıtlıklarla ortaya çıktığı hayatta, dostu var eden, onu görünür kılan ezelî gerçekti düşman!
Peygamber yolunun da gerçeğiydi düşmanlar. Kendine Peygamberi rehber edinen garipler, bilerek ve isteyerek seçerlerdi kutsîlerin çileli hayatını. Onlar, düşmanları sayesinde kendilerine çekidüzen verirler ve yine onlar vesilesiyle, koyuldukları yolun paha biçilmezliğini fark ederlerdi.
Bu yolda bir de dost görünenler vardı. Onlar, görünüşte dosttu; ancak içleri haset ateşiyle yanıp tutuşuyordu. Kıskançlık onların bütün bedenini esir almıştı.
İşte böylelerinin, gariplere verdiği zarar, gerçek düşmanlardan çok daha şiddetli oluyordu; düşman, bedeni hedef alırken, dost görünümlü hasetçiler direkt kalbe nişan alıyordu. Garipleri yolundan döndüremeyince de, gerçek düşmanlığın her türlü çeşit ve çaresine başvurmaktan geri durmuyorlardı.
Aylardır yaşıyoruz, insanlığın başından beri değişmeyen bu gerçekleri…
Aylar var ki dost bilinenler amansız düşman oldu. İnsanlık düşmanlarıyla, gariplere karşı iş birliği yapacak kadar da yoldan çıktı.
Hedefte bu denli sapma olunca, vatana delicesine âşıklar terörist, gerçek teröristler vatan sevdalısı olarak görülmeye başlandı. Hayatını sulha adamış milyonlarca insan devlet ve millet düşmanı olarak yaftalandı.
Hayatını, bütün dünyaya sulh götürme sevdasına adamış Fethullah Gülen Hocaefendi’ye gurbet bile çok görüldü. Onun vatana hasreti dindirilmek bir yana, gurbet acısı daha da katmerleştirildi.
İnsanlığa Hizmet’in rehberi, kendi kardeşinin son yolculuğunda bile onun yanında olamadı.Hicran ve hasretini bir sefer daha kalbine gömüp, bir kez daha derdine derman niyetiyle sarıldı… Kaderine boyun eğerek, vuslat arzusunu ahirete bıraktı.
Âlemlerin Efendisi, o ve onun gibiler için “Müjdeler olsun!” buyuruyor.
Ya, zalimler için, son asrın muhteşem insanı ne diyor?
Onlara cehennemi müjdeliyor. Yaptıkları kötülüklerin karşılığı olarak ateşi vaat ediyor.
Müjdeler olsun gariplere, garipliği hayat felsefesi olarak benimseyenlere, fâni hayatta bâki olabilmeyi başarabilenlere!
Müjdeler de olsun zalimlere ve onları bekleyen su-i akıbete!
- tarihinde hazırlandı.