Linç Türkiye’si…
Ahmet Kaya “vatana sahip çıkan” sanatçılar tarafından acımasızca linç edildi. Evinden dışarı çıkamadı. Birkaç ay sonra konserler için yurtdışına çıktı, bir daha da dönmedi. Bir buçuk yıl sonra 16 Kasım 2000’de Paris’te öldü.
Bin kere özür dilemesine rağmen belli ki hayranları Serdar Ortaç’ı bağışlamamış.
Olabilir yani.
Serdar Ortaç bununla yaşamaya devam edecek, fazla meşgul olmayacak.
Binlerce yüz binlerce seveni, takip edeni var, onlara bakacak. Ciddi sağlık sorunları arasında çektiği halsiz videolarla uğraşmayacak.
Ahmet Kaya hayranları Serdar Ortaç’la barışmaz. Olmaz bu.
Mesele bu da değil.
Mesele, asırlardır insanoğlunu yiyip bitiren ve halen kemiren linç kültürü!
Bu devam ediyor maalesef…
Daha bir sene önce Gezi eylemlerini sansürleyen TV patronunun restoranlarına yürüyen ve oradaki insanları zorbalıkla mekândan kaldıran “beyaz yakalı” insanların yaptığı aynı şeydi.
Yine…
Topyekûn bir Cemaat ve gönül verenlerinin maruz kaldığı olaylar da aynı halkanın parçası.
“Onlara su bile yok” fermanını alanlar, yaşamı dar ediyor adeta…
Hukuksuz, zorbaca…
İzinler iptal ediliyor, mekân verilmiyor, medyasına ilanlar kesiliyor, esnafı, öğretmeni, tabi olanı “taraf” olmaya zorlanıyor.
Yasayla kapattığınız, bir sene sonra zaten tabelasını indirecek olan dershanesine bile tahammül edemiyor, gece yarısı darbesiyle vergisi ödenmiş tabelayı güç kullanarak alaşağı ediyorsanız…
Sözün bittiği yerdeyiz demektir.
Toplum, Serdar Ortaç’ın başına gelen gibi münferit bir olayda bile unutmuyor, affedemiyor.
Ya bunlar?
Yarın dilenecek özürlerin bir kıymeti olacak mı?
Kaynak: http://www.bugun.com.tr/yeni-adiniz-kumpas-medyasi-olsun-yazisi-1164363
- tarihinde hazırlandı.