Düşüncelerde aydınlık, ferdî ve içtimai problemlere çözüm ve açmazlara açıklık getiren Buhranlar Anaforunda İnsan, varlığın gayesi, çekirdeği ve meyvesi olduğu halde, günümüzde eşyanın da altına düşen insanı, içinde bulunduğu girdaptan alıp, helezonik bir miraç çizgisinde öteler ötesine çıkarıyor. Buhranlar Anaforunda İnsan, insanı karanlıklardan aydınlığa, yerlerin basıklığından göklerin enginliğine, kölelikten hürriyete çağırıyor ve ruhunun önündeki bütün gulyabanileri teşhisle, ona apaydınlık, geniş ve masmavi bir ufuk hediye ediyor.

1979 yılı Şubat ayında neşir hayatına giren Sızıntı dergisinde çıkmış olan başyazıların bir araya getirilmesi ile bu kitap meydana geldi. Bu yazılar, süreli bir neşir organında yayınlanmakla birlikte, dar aktüaliteye temas etmediklerinden ötürü tazeliklerini kaybetmediler. İşte bundan dolayıdır ki kitap halinde neşri isabetli olmuştur. Sızıntı, yapısındaki küçültme sîgasının da belirttiği gibi iddiasız bir dergi. Özlemini çektiği diyarın sâdık bir mensûbu olarak mahviyet ve tevâzuu şiar edinmiş.

Bir demet bahar çiçeği tutuyorsunuz. Sızıntı ve Yeni Ümit dergilerinde yayınlanan başyazılardan derlenen bu demet; mü'min, müslim ve muhsin bir ruhun ihlas ve samimiyet tüten kokularını taşıyor. Bir tutam kır çiçeği, bir küçük ağaç, bir büyük bahçe, hatta bir bahar mevsimi bile bir demet gibi görülebilir. Yerine göre bir Güneş sistemi, bir yıldız kümesi, bir galaksi dahi insan ruhu için bir demettir. Bu, bakış sahibi ruhun çapına göre değişir. Öyle ruhlar vardır ki âlemler onda kaybolur gider. İnsandaki maddî nazar bile nice muhteşem manzaraları yutuyor da doymuyor ve "daha yok mu?" diyor.

Çağ ve Nesil Serisi'nin yedinci kitabı olan Işığın Göründüğü Ufuk; ufkumuzu, insan, İslâm ve sevgi temaları üzerinde aydınlatıyor. Çağ ve Nesil Serisi içinde müstesna bir yere sahip olan eser, şuur ve mana ağırlıklı, hayatı duyarak ve derinlemesine yaşamak için adeta bir rehber hüviyetinde duruyor önümüzde." Işığın Göründüğü Ufuk'u bir "kendini yenileme kitabı" olarak görebilir, bu niyetle okuyabilirsiniz. İnsan hem düşüncelerini, kanaatlerini yeniden gözden geçirme ihtiyacı duyacak kitabı okuyunca; hem de bir 'ufuk insanı'nın engin düşünce coğrafyasında dolaşmanın, her adımda bir sürprizle karşılaşmanın heyecanını yaşayacak. İçi ümitle dolu; sevgiye ve insanın 'ölmez' yanlarına olan inancı kavîleşecek. Yahya Kemal'in "Ruh ufuksuz yaşamaz" dizesini daha derinden kavrayacak.

Aradan yıllar geçti; o şimdi, "Örnekleri Kendinden Bir Hareket" diyor; "Vur kazmayı Ferhat" denilince, kayaları delmeye azmedenlerin, bugün şevk içinde dünyanın dört bir yanına dağıldığını yazıyor.

Örnekleri Kendinden Bir Hareket adlı eseriyle Fethullah Gülen Hocaefendi, fikir derinliği ve manevi dünyanın enginliğinin yanında, olayların günübirlik tarafına iltifat etmeden, ince detaylarla günümüzün fotoğrafını çekmiş.

Yıllar var ki, sükûtun çığlıkları hep sesimin önünde uğulduyor; zulmü lânetlemek, zalimin yüzüne tükürmek, müfterîye ağzının payını vermek, mütecâvizin sesini kesmek, komplocuya "yeter artık" demek tâ dilimin ucuna kadar geliyor ve tabiatımın cidarlarını zorluyor; ama, kimseye bir şey diyemiyor/demiyor; Allah'ın görüp bildiğini düşünüyor, olup bitenleri kaderin mutlak adaletine bağlıyor, bir iki yutkunuyor; sonra da yeniden bütün hiddet ve şiddetimi her zaman muhabbetle çarpan kalbime emanet ediyor; karakter, düşünce ve üslûbumun hatırına herkesin yalan-doğru sesini yükselttiği durumlarda ben bir "lâ havle" çekip "Buna da eyvallah" demekle yetiniyorum.

Hocaefendi'nin birikimi sadece muhtevasında değil, sunuşunda da doruklarda gezinir. Şiirselliği nesirde âdeta raksettiren bir anlatım, kelime seçimindeki kuyumcu titizliğinde de görülür. Fethullah Gülen Hocaefendi'nin "büyüklüğü", "İnsanlığın İftihar Tablosu"na vefasının nasıl tevazu ile nakşedilmesinde olduğu kadar, O'nu (cc) tanımayan, O'na kullukta kusurlu olanlara dahi duasını esirgememekteki âlicenâplıkta gizlidir. "Yeşeren Düşünceler"in bu derlenişinden ben şahsen, nasibim ölçüsünde, hikmetlerle örülü bir nurlu yol buldum. Nicelerine yararlı olması dileğiyle. (Mim Kemal Öke)

Bu eserde, genelde bütün insanlığın, özelde insanımızın önce ruh ve düşünce dünyasında, sonra da ferdî ve içtimai hayatında yitirdiği cenneti yeniden bulmanın dinamikleri irdeleniyor.

Yitirilmiş Cennete Doğru, yenilik ambalajı içinde sunulan her pörsümüş düşünceye yahşi çeken idealsiz nesillere; inanç, ideal, fazilet, sabır, çalışma aşkı ve mazinin rampasından kalkıp, hâli hallaç ederek, hiç eskimeyen ve eskimeyecek olan temeller üzerine geleceği kurma iştiyakı veriyor.

Zamanın Altın Dilimi, tarih yapmaktan yazmaya fırsat bulamamış destan bir milletin ışıldayan gölgesini yere düşmekten koruyan ve onu sözün sinesinde aklayan billur bir kap.

Zamanın Altın Dilimi; 'yeni insan'ın yetişmesine yönelik düstur veya prensiplerin işlendiği; evimiz, köyümüz, şehirlerimiz ve milletimizle öze dönüp kendimize nispet edebilmemizin yollarının gösterildiği ve beklenen neslin cedleriyle yüz yüze getirildiği, inancın sihirli iklimine kurulmuş olan mektep veya okulun tasviri veya kendisi.