Yuvanın Önemi
Her insanda yaratılıştan gelen, bir başkalarını taklit ve başkalarına benzeme arzusu vardır. Her baba, evladını dikkatlice gözleyip takip etse, onun anne babaya benzemeğe çalıştığını görecektir. Evet, yedi yaşındaki bir çocuğun, babası gibi elinde tesbih çevirmeye çalıştığı ve saçını taramasına kadar her şeyinde babasına benzemeğe gayret ettiğini görürüz. Daha ileri yaşlarda, kiminin sporcuları, kiminin de film artistlerini taklide çalıştığını müşahede ederiz. Hatta, evimizde bulunan çocuklarla azıcık konuşulabilse, evinizde nelerin bahis mevzuu olduğu hemen anlaşılıverir.
Burada bir müşahedemi nakletmek isterim:
Biri arkadaşının oğluna soruyor: En çok anneni mi seviyorsun, yoksa babanı mı?'
Çocuğun cevabı, belki babasını bile şaşırtacak mahiyettedir: 'Ben en çok Allah'ı ve Rasûlü'nü seviyorum amca!'
Bir müşahedem daha: Yedi yaşında bir ilkokul çocuğu, Almanya'da Alman arkadaşlarıyla havuza giriyor. Çocuk edebinden suya iç çamaşırıyla girmiştir, dolayısıyla da eve ıslak pantolonuyla gelmiştir. Tabii dizleri de çamurlu. Annenin 'Ne bu böyle?' sorusuna çocuğun cevabı enteresan: 'Anne, ikindi namazını çimende kıldım.'
- tarihinde hazırlandı.