Hazreti Mevlana’nın Dilinden İlahi Cezbe
Hazreti Mevlânâ, Divan-ı Kebir'inde böyle bir ilâhî cezbe ile erdiği vuslatı: "Biberad aklu ve dilem aşkı Burakı Maâni " matlaıyla başlayan uzun bir şiirinde şöyle seslendirir: "Mânâların aşk burağı, aklımı da gönlümü de alıp götürdü. Onları nereye götürdüklerini bana sor.! Onları senin bilemeyeceğin bir tarafa, ötelere götürdü. Bu sayede ben öyle bir revak ve kemer altına ulaştım ki, orada ne ay var ne de gökler. Öyle bir dünyaya eriştim ki, orada dünya da dünyalığını yitirmiş… Can, bî kem u keyf, Süheyl yıldızı gibi Rükn-ü Yemânî tarafından görününce, ay da görünmez olur, güneş de, yedi göğün kutbu da.. evet, canın nûru (sübühât-ı vech) onların hepsini bastırır…" Zılliyet planında gerçekleşen böyle bir urûc ve vuslat, asliyet çerçevesinde, Hazreti Rûh-u Seyyidi'l-enâm'ın miraç serancâmesinde Süleyman Çelebi tarafından:
Bir fezâ oldu o demde rûnümâ,
Ne mekân var anda ne arz u semâ…
sözleriyle dile getirilir. Ne var ki, cüz'iyet dairesinde ve zılliyet planındaki bir urûcla, umum insanlık hesabına külliyet dairesinde ve asliyet planında gerçekleşen bir miraç arasındaki fark da, nebî ile velî arasındaki fark kadar büyüktür.
- tarihinde hazırlandı.