Kur’an’da Ahlak ve Peygamber Efendimiz
Esasen, huluk dediğimiz gerçeğin, dinin derinlemesine yaşanması ve Kurân’ın arızasız temsil edilmesi manasına geldiğini, Said b. Hişam’ın, Hz. Âişe Validemiz’den, Efendimiz’in ahlâkına dair sorduğu suale, Hz. Âişe’nin: "Kur’ân okumuyor musunuz?" "okuyoruz" deyince de: "O’nun ahlâkı Kur’ân’dı" şeklindeki sözleri de te’yid etmektedir.
Ayrıca, bu mevzuda şeref-nüzûl olan âyette, âyeti teşkil eden kelimelerle bu ahlakın ilâhî, Kur’ân orijinli ve idrak üstü olduğunu hasseten hatırlatmakta ve onun tecelli ve zuhûrunu, muhatab-ı mükerreme mahsus görmenin ötesinde, "huluk" kelimesindeki tefhim tenviniyle, O’nun Kur’ân derinlikli ve lahut enginlikli hulukunun hiçbir ahlâk sistemiyle kabil-i kıyas olmadığına ve bu yüce ahlâkın nâkabil-i idrak bulunduğuna bilhassa işaret etmektedir ki, bu da O’nun gelmiş-geçmiş bütün insanlar arasında eşi menendi olmayan bir güzeller güzeli huy peygamberi olduğunu gösterir.
Evet O, maddesi-mânâsı, zarfı-mazrufu, halkı ve huluku itibariyle bütün salihata açık, hayrın her çeşidini elde etmeye namzed ve büyüklüğün her türlüsüne mazhar olabilecek fıtrat, seciye ve melekelerle serfiraz kılınmış; sonra da bu ilk mevhibeleri en iyi şekilde değerlendirerek "a’lâ-i İlliyyîn-i kemalât"a yürümüş; sadece yürümekle de kalmamış; bil-asale kendisinde tecelli eden bütün lütufları, bütün akdes ve mukaddes feyizleri:Şânım hakkı için Rasulullah’ta size örneğin en güzeli vardır..." (Ahzâb/21) gerçeğiyle uyanmış o saflardan saf muasırı temiz ruhların elinden tutup, onları da tebaiyetlerine terettüp eden şahikalar üstü şâhikalara çıkarmıştır.
Dilinde:
Îmânı en kamil mü’minler ahlâken de en güzel olanlardır.
İnsan ibadet u taatla katedemediği mesafeleri ahlâk-ı hasene ile alır.
Teraziye ilk konulacak şey güzel ahlâktır" gibi pırlanta sözler.. ve elinde insan-ı kâmil olmanın sırlı formülü, arkasına düşenleri hep meleklerin dolaştığı vadilerde dolaştırmıştır.
- tarihinde hazırlandı.