Kur’an’da Şiir
Bu mülâhazalar, referansları sağlam olan şiire ait husûsiyetlerdir ve herhangi bir abartı da söz konusu değildir. Kur'an, gerçek kaynağını bulup ona bağlanamamış bir şâiri, dolayısıyla da böyle bir şâirin şiirini, "Şairlere gelince, onların arkasına sadece sapkınlar ve çapkınlar takılırlar. Görmez misin, onların değişik vadilerde 'hakikî şiirin esasları üzerine temellendirilememiş; yukarıda işaret edip geçtiğimiz farklı cereyanların zâhirine takılıp kalma kastedilmiş olabilir. O dönemde bu cereyanların henüz ortaya çıkmamış olması çok da önemli değildir' şaşkın şaşkın dolaşıp durduklarını ve yapmadıkları şeyleri söyleyegeldiklerini.." diyerek yerer ve kendi referans çerçevesine oturmamış bu kabil kopuk şiirde nefsânî duyguların, hevâ ve heveslerin şahlandırıldığını, şahlandırılabileceğini vurgular ve ardından da; "Ancak iman edip iyi amel işleyenler ve her vesileyi değerlendirip Allah'ı çokça anan (şairleri)" müstesna tutarak, kendi referans çerçevesinde söz söyleyen şiir üstatlarını âdeta takdir ve tebcil eder. Evet, işte bu mânâda şiir, söz cevherlerinden tanzim edilmiş öyle bir beyan atlası ve kalbin en hassas telleriyle seslendirilmiş öyle sihirli bir bestedir ki; o beyana sahip olan biri kendini herkese dinletebilir ve o beste ile de herkesi teshîr edebilir. Bu ölçüdeki bir şiir, tonunu tam bulup da yankılandığı zaman, en muhteşem beyanlar ona el-pençe divan durur ve saygı murâkabesine girerler.
- tarihinde hazırlandı.