Ateşten Çember
Gecem hem gündüzüm ateşten çember,
Yüreğimde sızı inceden ince.
Dilimde dildârın hayâli ezber,
Yer yer tülleniyor geceden gece...
İçimde tınlıyor firkat bestesi,
Sarsılıyor her an gönül kubbesi;
Uzaktan geliyor ümidin sesi,
Çarpıyor rûhuma heceden hece.
Sarardı baharım, hazâna döndü;
Bir vuslat umarken ışığım söndü.
Ay yüzlü gidip hicâba büründü,
Açılmaz nikâbı peçeden peçe...
Harâp oldu dünyam; ruhum kan ağlar,
Kurudu çemenler bozuldu bağlar.
Hazân eser, eser sînemi dağlar,
Savrulur güllerim gonceden gonce...
- tarihinde hazırlandı.