Öbür Âlem
Gelenler bu dünyaya gidiyor birer birer;
Her gün rûha çarpıyor kederli birkaç haber.
Öteye inanmayan sînelerde burkuntu;
Onlar için çılgınlık saklanacak tek kuytu.
Perişan dünyalarında her şey mâlihülyâ;
Rûhlarında “ebediyet” bir karanlık rüyâ...
Enselerinde yokluğun o sopsoğuk eli,
Hayat-ölüm iç içe çehrelerinden belli...
Bilginler, “Gitmek tabiîdir!” tesellisinde,
Lâkayt olanlar, nefsin karanlık kafesinde:
Bir şey duymamak için “çakırkeyf” olmak gerek;
Zavallı! Bu hezeyanla eriyip gidecek...
Zaman bir sel gibi akıyor ve durmuyor çark,
Ne zaman sürpriz yapar belli değil son durak..!
İlmin o iddialı huzur tesellileri,
Avutamaz cinnete kilitli delileri...
Bize göre birdir ilk varoluş, son diriliş;
Bu kutlu yolculukta gâye, Sonsuz’a eriş.
Her şey Hakk’a inancın tül pembe dünyasında,
Beklenen mutluluk bu âlemin arkasında...
- tarihinde hazırlandı.