Ravza'nın Sahibine
Ben bir garib ü âvâre,
Oldu kalbim pâre pâre,
Tutuldum o gülizâre
Arz eyleyin bunu yâre,
Dîvâne etti beni,
Böyle ağlattı beni.
Bilmez oldum sağ u solum,
Yitirmişim doğru yolum;
Gece-gündüz hep melûlum,
Bir bîçâre zayıf kulum..
Dîvâne etti beni,
Böyle ağlattı beni.
Gönül yaslı, gözler çağlar,
Bu hasret sînemi dağlar,
Kederli bahçeler bağlar;
İnliyor âhımla dağlar..
Perişân etti beni,
Böyle ağlattı beni.
Hayâl uçarken mestâne,
Uğradı yol gülistâne,
Ravza namlı bağistâne;
Sığmaz dünyada destâne…
Perişân etti beni,
Böyle ağlattı beni.
Bozup attı her fendimi,
Bilmez oldum ben kendimi;
Nâm u nişânı, erdemi
Mecnûnların budur demi..
Dîvâne etti beni,
Böyle ağlattı beni.
- tarihinde hazırlandı.