Tamâ

Tamâ, arslanı fare yapan bir kapandır; düşen kurtulamaz onun elinden..

Tamâ, en zorlu yiğitlerin bile sırtını yere getiren bir gulyabanîdir.

Tamâı olmayan, zamanla herkesin tamâ ettiği biri olur.

Kıskançlarda kıskançlık, tamahkârlarda tamâ, dünyevîleşmiş bir cehennemdir.

Tamahkârlık, insanın boynunda bir esaret tasmasıdır.

İhtiyaç, hayâ hissini delen bir güve gibidir.. hele bir de tamâ ile desteklenirse..!

İnsan, meftun olduğu şeyin kollarında can verir.

Sızıntı, Şubat 1993, Cilt 15, Sayı 169