‘Yenilenme Cehdi’nde bizi yenileyecek konular!..
Hocaefendi’nin yeni çıkan “Yenilenme Cehdi” kitabından (kısaltarak- özetlediğim) bizi yenileyecek konuları sanıyorum siz de ilgi ile okuyacak, takdirle düşüneceksiniz.
Sözü uzatmadan birlikte okuyoruz “Yenilenme Cehdi”nde bizi yenileyecek önemli örnek ve uyarıları:
1- İnanmış insanın hayatta en büyük gaye ve hedefi, insanlara Allah ve Resulü’nü sevdirmek olmalıdır. Çünkü Allah ve Resulü’nün insanlar tarafından sevilmeleri hakları olduğu gibi, inanmış insanın da bu sevgi ve saygıyı sağlamak için çalışmaları da hayatının en önemli görevi ve sorumluluklarıdır.
2- İşte böyle önemli sorumluluklarını yerine getirmeye çalışan insan için en tehlikeli duygulardan biri, yaptığı bu değerli hizmetlerinde kendini ifade ve ispata kayma duygusudur. Hele bir de bazen kaleminden, bazen fikir, teklif ve projelerinden, bazen organize kabiliyetinden, bazen de insanlara güçlü nüfuzundan dolayı çevresinde bulunanlar, onun alkışçılığını yapıyorlarsa, durumu daha da tehlikeli bir hal almış demektir o hizmet insanının..
3- Halbuki, biz parmakla gösterilme gibi bir hevese talip olduğumuzda, belki bu talebimize bu dünyada erişebiliriz. Fakat meseleyi çok küçük hesaplara bağladığımızdan dolayı öte dünya hesabına, ne kayıplar, ne kayıplar.. yaşarız. Bu sebeple, inanan bir gönül bence, Allah’ın rahmetinin enginliği içinde meseleye bakmalı, hep rıza ve rıdvana talip olmalı ve asla yaptığı değerli amelleri ‘kendini ifade etmek gibi’ küçük hesaplara kapılmak suretiyle değersiz hale getirmemelidir..Yani insan, yaptığı iyiliklerin hafızı olmamalıdır.. Bir insanın “Ben falan zamanda şu hizmeti göğüslemiş, şunun elinden tutmuş, şu işleri başarmış bir insanım.” diyerek yaptığı iyilikleri sayıp dökmesi, o iyiliklerin daha dünyada iken heba olup gitmesine yol açması demektir. Halbuki insan, iyiliklerini hiç hatırlamamalı. Ama kötülüklerini de hiç unutmamalı, hep hatırda tutmalıdır!.
4- Evet, inanmış bir gönül, yetmiş sene önce bir kötülük yapmış ve sırf bu kötülüğünden dolayı yetmiş bin defa istiğfar etmiş olsa dahi, bu kötülüğü daha dün işlemiş gibi ter-ü taze duymalı, onun mahcubiyetiyle iki büklüm olmalı ve Allah’tan af dilemeye devam etmelidir!..
5- Belki taakkuli, tasavvuri ve tahayyüli hatalar kulun amel defterine hiç yazılmayacaktır. Fakat insan bu seviyede dahi bir hata irtikap ettiğinde, “Rabbim! Ben nasıl oldu da Sana karşı bu türlü şeyler düşündüm. Nasıl oldu da hayal dünyamda böyle münasebetsizlikte bulundum?.. diyerek yaptığı hatalardan dolayı sürekli iki büklüm olmalıdır.
6- Ömrünü bu çizgide geçiren kişi, çokça tövbe, istiğfar etmenin sevabıyla taçlanmış olur. Bu sebepledir ki Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem), amel defterinde çok istiğfarı olana “müjdeler olsun” hitabında bulunmuştur.
7- Ayrıca O Rehber-i Ekmel, bir hadis-i şerifte her gün yetmiş defa, bir başka hadiste ise, yüz defa istiğfar ettiğini ifade buyurmuştur. Halbuki biz biliyoruz ki, O (aleyhi ekmelüttehaya) masum doğmuş ve hep masum yaşamış, yine de istiğfarını hiç ihmal etmemiş, her gün yetmiş veya yüz defa istiğfar ederek bize örnek vermiştir..
8- Sözün özü: İnsanın bir günah karşısında geceleyin kalkıp seccadesine kapanması, gözyaşlarını ceyhun ederek (elfü elfi estağfirullah) demesi, onun için büyük bir kazançtır.
Ancak kendisini hiçbir hata yapmamış gibi gören, kendi faziletlerinin büyülü ikliminde yaşayan, başarılarıyla başı dönmüş, bakışı bulanmış mahmur kimselerin ise, böyle bir mahviyet ve mahcubiyet içinde Allah’a yönelmeleri çok zordur!.
9- En küçük hata karşısında bile kendini büyük bir cinayet işlemiş gibi görenlerdir ki, bütün samimiyetleriyle Cenab-ı Hakk’a teveccüh eder, içlerini O’na döker ve yakarışa geçebilirler.
10- Dolayısıyla bir insanın kendisinin methedilmesini istemesi ne kadar zemmedilmiş kötü bir duygu ve düşünceyse, kendini sorgulaması da o ölçüde kendini yenileyen faziletli bir amel olduğu hatırdan çıkarılmamalıdır..
Rabbimiz bizi, ‘Yenilenme Cehdi’ ile kendini yenileme duygusuna giren bahtiyar kullarından eylesin!.
- tarihinde hazırlandı.