Paralele acıma, kendine acı
Erdoğan, müjde dilendiği ama eli boş döndüğü Fransa ziyaretinden sonra uçağında yine ‘dava arkadaşlarından’ şikâyet etmiş. Onun gördüğü ‘ihaneti’, ‘alçaklığı’ çıplak gözle ihata edemeyen, ‘Yeni Türkiye’nin inşa ve ihyası için kutlu yola birlikte çıktığı bazı dareyn dostları’ paralele merhamet ediyor, ‘acıma refleksine’ kapılıyormuş. Bu ifadeleri, Erdoğan’ın konuşa konuşa, kontrol ettiği medyasının 10 aydır yaza yaza bitiremediği paralel palavrasına hâlâ inanmayan, Reis’in istediği gibi mücadele etmeyen partililerin varlığına işaret olarak okumak gerekiyor. Kendi partisini ikna edemeyen ama bütün dünyayı paralele inandırmak için itibarını da, ülkesini de imha eden bir siyasi kişilik artık Erdoğan.
‘Acıma’ bahsi şu ifadelerle devam ediyor: ‘Paralel yapı’nın etik, ahlaki değerlerimizi yok etmesine sessiz mi kalınacak?’ Tabii ki kalınmayacak, istiklal mücadelesi ilan edilecek, onlara su bile verilmeyecek. O zaman ahlaki değerlerimiz muhafaza edilmiş olacak.
İlginç olan, Avrupa’ya her seyahatinde bermutad yanında taşıdığı gazetecilerine ‘paralelle’ mücadelenin ehemmiyetine dair tahşidat yapan Erdoğan’ın her defasında ‘etik’ ve ‘ahlaki’ değerlerden bahsetmesi. Madem Avrupa’da temaslar yapılıyor ve Avrupa yollarında bol bol ‘etik’ ve ‘ahlak’ temalı nutuklar atılıyor, birinin de çıkıp Avrupa’da siyaset yolsuzluklara, siyasi ahlaksızlıklara, ihale hırsızlıklarına, havuz medyalarına ne diyor diye sorması gerekmez mi? Hazır, Erdoğan 2014’ü de Avrupa Birliği yılı ilan etmişken.
Mesela, seçimler için yaz aylarında ziyaret ettiği Almanya’da, ‘etik’ ve ‘ahlaki’ değerlerin yok edilmesi nasıl engelleniyor, merak ediliyor mu? Yolsuzluk iddialarıyla birlikte oğluna hediye edilen oyuncağı –evet oyuncağı- kabul ettiği için linç edilen Almanya’nın eski Cumhurbaşkanı Christian Wulff ne yapmış? ‘Abdestinden şüphesi olmadığı’ için dokunulmazlığının kaldırılmasının talep edilmesi üzerine hemen istifa etmiş ve savcıların yüzünü kızartarak beraat etmiş, şeref ve haysiyetini ‘beraat-ı zimmet asıldır’ sözünü geveleyip, mahkemeleri lağvederek değil, mahkeme yolunu tamamen açarak muhafaza etmiş.
Hadi burası Avrupa’nın kuzeyi; güneyine benzemez deyip, bir de İspanya’ya bakalım. 36 yıl Franco’nun diktatörlüğünde yaşamış, 1980’lerde demokrasiye geçmiş İspanya’da ‘beraat-ı zimmet asıldır’ sözü nasıl tecessüm ediyor? Bağımsız yargı mı yok ediliyor, yoksa lekelenen siyasetçiler istifa mı ediyor?
Geçen hafta, İspanya Başbakanı, patlayan yolsuzluk iddiaları için 24 saat içinde iki defa özür diledi. İhalelere fesat karıştırdıkları iddiası ile tutuklanan, aralarında kendi partisinden bir sürü siyasetçinin de olduğu 51 kişinin ardından açıklama yapan Başbakan Rajoy, yolsuzlukla mücadele kanunlarını sertleştireceklerini, yolsuzluğa tevessül etmeyi akıllarından geçirenlerin iki defa düşünmek mecburiyetinde kalacaklarını söylerken, kendini de levmetti. Layık olmadıkları halde bu insanlara güvenip bu görevlere getirdiğim için de özür dilerim, türünden laflar etti. Şunu da ilave edelim; Rajoy’un kendisi de rüşvet almakla itham ediliyor, işin ucunun kendisine dokunma ihtimaline rağmen şu ana kadar paralel teoriler geliştirememiş görünüyor.
Avrupa’da siyasete talip olup, ülkelerinin dümenine geçenler koltuklarını bıraktıktan sonra nasıl hatırlanacaklarına uzun uzun kafa yorarlar. Seçim kazanmak ayrı, geride iftiharla yâd edilecek siyasi miras bırakmak ayrıdır. İktidarda uzun kalmakla, iktidarını uzun kılmak arasındaki fark bilinir Avrupa siyasetinde.
Erdoğan’a bu zaviyeden bakın. Artık o, ülkesini bahtsız talihinden kurtarmış, model hale getirmiş bir lider değil. En hafifi ile söyleyecek olursak lekeli, yolsuzluk soruşturmalarını akamete uğrattığı için lekenin kire dönüşüp üzerine yapıştığı bir lider. Paralele acımasın ama kendine acısın! Paralelin Allah rızasından başka kaybedecek bir şeyi yok!
Kaynak: http://www.zaman.com.tr/selcuk-gultasli/paralele-acima-kendine-aci_2255056.html
- tarihinde hazırlandı.