Hep O olsun virdim
Haddim değil ama gönlümü Cânân’a verdim,
Ağyâr anlamasa da bunu bilen biliyor;
Dilekler üstü dileğim, hep O olsun virdim,
Derbeder de olsa bu kalbim O’nu diliyor.
Bezmine girenler olurlar mihmânı O’nun,
Çalmazlar ağyâr kapısını ölseler bile
Karşılıksız bırakmaz dileğini kulunun,
Bire bin iltifatlar sunar kendi eliyle.
Gerekmez vasıta ulaşmak için o Yâr’e,
Bilir tüm gönüllerin en gizli esrârını;
Hele kalbler olmuşsa o yolda pâre pâre,
İhmal etmez o vefalı Yâr, asla yârını.
Yönel kalbe sen de bunları anlayacaksın,
Versin Yaradan sana da mahrutî bakışlar;
Dönüp belki ihmallerine ağlayacaksın,
Fayda vermeyecek sana bu boş ağlayışlar.
Kararacak o zaman bütün bütün ufuklar,
Kalacak o ahvâl-i pürmelâlin mezara;
Cem olsa Eflatun, Aristo onulmaz yara,
Kalmıştır bütün ümitleri başka bahara…
Ey dost, lütfeyle hep Seninle olsun gönlümüz!..
Yanmışız ağyâr ateşine bir daha yakma!..
Kalbleri bilemem ama hep “Sen.. Sen!..” sözümüz,
Keremkânisin, kerem eyle kusura bakma!..
- tarihinde hazırlandı.