Bir anekdot
Tasavvuf kitaplarında yer alan bir menkıbeye göre ehlullahtan biri kılı kırk yararcasına titiz bir hayat yaşamaktadır. Böylesine şuurlu bir hayat yaşayan bu zatın çocuğu ise eline bir çivi alıp, suyun olmadığı bir yerde tulum ile evine su taşıyan halkın arkasından koşarak tuluma bir çivi atıp deler. Fakat millet, efendisinin hatırına çocuğa bir şey diyemez.
Bu hâl, günlerce devam eder. Nihayet bir gün gelir bu durum canlarına tak der. Çünkü suyun zor bulunduğu o çölde kan‑ter içinde bir yerden bir yere su taşımaya çalışırlar, fakat çocuk bir türlü fırsat vermemektedir. Sonunda gelip bu Hak dostuna “Efendim, sizin çocuğunuz olduğundan dolayı sizi üzecek ve belki de size karşı ayıp olacak ama, çocuğunuz şöyle şöyle yapıyor.” dediklerinde, büyük insan beyninden vurulmuşa döner. Gözlerini kapatır ve “Acaba hayatımda ben buna benzer ne yaptım ki ayniyle döndü ve benim hayatımda bana bir ızdırap olarak yaşattırılıyor?” diye düşünür fakat cevabını bulamaz.
Kendisinden sonra hanımına, “Hele bir de sen düşün!” der. Kadın derin derin düşündükten sonra “Efendi, buldum!” diye cevap verir: “Ben bu çocuğa hamile iken elimde tığla bir şey örüyordum ve bu tığlarla komşunun evine gitmiştim. Rafta bir portakal vardı. Öyle canım çekti ki o tığın ucunu oraya bir‑iki batırıp ağzıma götürdüm.” deyince, “Tamam hanım!” der. Beraberce abdest alıp kıbleye yönelirler ve Allah’a tevbe ve istiğfarda bulunurlar. Aradan yarım saat geçmeden çocuk kan‑ter içinde kendini odaya atar ve “Baba, Allah aşkına beni affet, meğer ben şimdiye kadar ne yapıyormuşum!” der.
Evet, insanın başına bela ve musibet adına ne gelirse gelsin, mutlaka kendisiyle bir irtibatı vardır ve sebebini kendinde aramalıdır. Bu hakikate itiraz, Kur’ân’a itiraz demektir. Çünkü bunu bize Kur’ân “Sana gelen iyilik, Allah’tandır. Başına gelen kötülük ise nefsindendir.” (Nisâ sûresi, 4/79) beyanıyla ifade etmektedir. Dolayısıyla insan her türlü fitne, bela ve musibetten Allah’a sığınmalı fakat dûçâr olduğu hâdiselerin perde arkasında da daima kendini mesul tutmalı ve günahlarından tevbe edip Allah’a yalvarmalıdır.
- tarihinde hazırlandı.