Manzara
Çoraklaşmış topraklar,
Kurumuş hep otlaklar
Gönlüme hüzün salar
Hazan vurmuş yapraklar
Kulluktan bîzâr kullar
Her tarafda hortlaklar
Çevre frenkle doldu
Sırtlarında fraklar
Nesiller köksüz oldu
Hakikatten uzaklar
Ülkeyi sardı ilhâd
Şehâdetsiz dudaklar
Eskiye olsun inâd
Başlarında kalpaklar
Kime anlatsan bunu
Kalkar seni savsaklar
İlkine uydu sonu
Birbirinden bunaklar
Bir çirkef çark kuruldu
Zift zift akar ırmaklar
Oba ova hep soldu
Yaprak döktü kavaklar
Cehâlete revac var
Tafra tüter çıraklar
Şanlı târihde hasar
Gırtlağında tırnaklar
Gazâ bâğîlik şimdi
Pek hüzünlü bayraklar
Korku ruhlara sindi
Su sızdıran çanaklar
Hayâ iffet yıkıldı
Haramda hep ayaklar
Şeytan rûha takıldı
Hiç durmadan parmaklar
Düşünceye 'elvedâ'
Zonklamayan şakaklar
Millet kökünden cüdâ
Antik oldu sancaklar
Gericilik bir yafta
İnsanlıktan ıraklar
Kitaplar artık rafta
Güvelenmiş yapraklar
Hürler köleden beter
Müflis dolu sokaklar
Çökmüş sarayı hanı
Kulübede konaklar
Nerde izzetten eser..?
Kızarmıyor yanaklar
Rüzgar aldı her yanı
Bunu kıyamet paklar.
- tarihinde hazırlandı.