Ya Dünyanın Her Yerindesiniz Ya da Hiçbir Yerinde
Gerek Afrika gerek Amerika gibi ülkemizden uzak yerlere yapmış olduğum seyahatlerde uçakta gördüğüm insan manzaraları beni hep etkilemiştir. Renk renk, çeşit çeşit milletlerden insanlar dünyanın muhtelif yerlerine uçuyorlar.
Kimi iş, kimi eğitim, kimi misyonerlik için.
Dünyanın etrafında muazzam bir hava trafiği yaşanıyor.
Peki, Türk insanı bu hava trafiğinde ne zamandan beri ve ne ölçüde var?
Son yüz elli yıl dünyayla olan bağları zayıf ve içe kapalı bir millet olarak yaşadık. Bu dönem dört bir tarafımız düşmanla çevrili paranoyası içerisinde geçti; Türk'e Türk'ten başka dost yoktu! Zamanımızı darbeler, didişmeler, ötekini berikini dışlamalar, laik- anti laik, Alevi -Sünni, Kürt -Türk kavgaları gibi akla ziyan saçmalıklar ile geçirdik.
Bizim için dünya Türkiye'den ibaretti. Bırakın dünya ile alakadar olmayı kendi suni dertlerimiz ile yaşayıp gidiyorduk. Bizim dünya ile alakadar olmamamız, dünyanın bizimle alakadar olmadığı anlamına gelmiyordu tabii.
Çetin Altan ile Afrika'ya bir seyahatimiz olmuştu. Uzun yolculukta saatlerce sohbet etme fırsatımız oldu. O sohbetimiz esnasında ona "Çocuklarınızı nasıl yetiştirdiniz, nelere dikkat ettiniz?" diye sormuştum.
"Bak", dedi, "sana baba nasihati vereyim. Ben hiçbir zaman çocuklarımın odasına tek başına Türkiye haritası asmadım. Dünya haritası astım. O dünya haritası hep çocuklarımın odalarında asılı durdu. Ufukları genişlesin ve dünyanın Türkiye'den ibaret olmadığını görsünler istedim, sen de öyle yap."
Milletimizin dünya ile entegre olmasında, bu konuda kitleleri harekete geçirmesinde bence iki isim önemli paya sahiptir. Biri rahmetli Özal, diğeri ise Fethullah Gülen Hocaefendi.
Rahmetli Özal ile siyah beyaz Türkiye'den dünyaya açık bir Türkiye'ye dönüştük. İş adamlarımızın ellerinden tutup ülke ülke gezdirdiğini hepimiz hatırlarız.
Bunu Fethullah Gülen Hocaefendinin yurt dışı eğitim hamlesi için milletimize ufuk göstermesi takip etti. Eğitimcisinden, işadamına insanımız dünyaya açıldı. Binlercesi göç etti.
Artık dünya seyahat döngüsüne bizim insanımız da girmeye başlamıştı.
Dubai havaalanında elinde valizler ile Türkiye'den gelip Afrika'nın muhtelif ülkelerine gitmek için uçak saatini bekleyen bizden insanlara o kadar çok rastlarsınız ki.
'Eğitim kahramanları ile çarşının kahramanları' el ele dünyanın pek çok yerinde ocaklar tüttürüyor. Kenya'sından, Kamboçya'sına kadar.
Ya dünyanın her yerindesin ya da hiçbir yerinde. Küreselleşme işte böyle bir şey. Artık "Kenya, Şili, Komboçya, Sudan dünyanın öbür ucu, bize ne!" yok. Her yer, her yer ile iç içe.
İnsanımız artık yeniden büyük düşünmeyi öğrendi.
90'lı yıllarda Taha Akyol Kazakistan'da açılmış okulları gezdiğinde orada bir konuşma yapmış, şöyle demişti; "Asırlar önce Ahmet Yesevi adındaki bir 'aksakal' eline meşaleyi almış, Anadolu'ya doğru fırlatmış, binlerce kıvılcım saçarak yere düşen bu meşale Anadolu'yu aydınlatmıştı. Her bir kıvılcım birer alperendi. Mevlanalardı, Yunus Emrelerdi. Asırlar sonra bu kez Anadolu'dan çıkan Fethullah Gülen adındaki bir 'aksakal' o meşaleyi yerden aldı. Bu sefer komünizm coğrafyasından çıkmış Orta Asya'ya doğru savurdu. Bu meşaleden çıkan her bir kıvılcım işte bu okullardır. Asya'yı aydınlatmaktadır".
Tabii o zamanlar 'Eğitim ile çarşının kahramanları' Orta Asya'ya henüz ulaşmışlardı. Ama zaman gösterdi ki o Aksakal elindeki meşaleyi bütün dünyaya, bütün insanlığa savurmuş. Bu kıvılcımlar artık dünyanın dört bir tarafında.
Mehmet Altan ile Tanzanya'daki okulun terasında bir akşam çay içerken söylediği sözü hatırladım. 'Küreselleşmeyi bu kadar doğru anlamış, dünyanın dört bir tarafında büyük işler yapan böylesi bir hareket olarak Türkiye de sizinle uğraşan üç beş kişiye dönüp bakmamalısınız bile'
Evet, varsın birileri 'eğitim ve çarşının kahramanları'nı anlamasınlar, küçük düşünmeye, çamur atmaya, başlarını kuma gömmeye devam etsinler.
Kendini cüce zanneden dev, bu millet uyandı. Uyandıranlardan Allah razı olsun.
- tarihinde hazırlandı.