Axirətə baxan göz və gözəl görmənin meyarı
Çay süfrəsində həqiqət damlaları: Sol göz dünyaya, sağ göz axirətə baxır!..
- Gözümüzü aqibətdən ayırmasaq, yolda çəkdiyimiz məşəqqət həzzə dönər. Dağlar-dərələr aşarkən: "Eybi yox, irəlidə Firdövs var, Rizvan var!.." deyə biliriksə, məşəqqətli və iztirablı yollar zövqü-ləzzət yoluna dönər. Bu şüur isə ancaq iman, mərifət və məhəbbətin kamilləşməsi ilə formalaşır. (00:38)
- İnsan bir gözü ilə dünyaya baxanda, o biri gözünü axirətdən çəkməməlidir. Sadullah bəy "Qızımı ərə verə bilmədim.. oğulumu evləndirə bilmədim" deyə-deyə can verən, öləndən sonra sol gözü heç cür bağlanmayan bir xəstədən danışanda demişdi ki: "Sol göz dünyaya, sağ göz axirətə baxır. Tuli-əməllə işlərinin yarıda qaldığını düşündüyündən öləndə sol gözü açıq getdi". (03:27)
- Allah Rəsulu (sallallahu əleyhi və səlləm) buyurur:
مَا ليوَمَا لِلدُّنْيَا مَا أَنَا فيِ الدُّنْيَا إِلاَّ كَرَاكِبٍ اِسْتَظَلَّ تَحْتَ شَجَرَةٍ ثُمَّ رَاحَ فَتَرَكَهَا
“Mənim dünya ilə nə işim var? Mən bir ağacın altında müvəqqəti dincələn, sonra da yoluna davam edən bir yolçu kimiyəm.” (06:38) - Dünyaya ibrət gözü ilə baxmaq əsasdır. Rəsuli-Əkrəm Peyğəmbərimiz (sallallahu əleyhi və səlləm) bəzi cahiliyyə adətlərinin qarşısını almaq üçün qəbiristanlıqlara baş çəkməyi qadağan etmişdi. Ancaq sonra "Mən sizə qəbir ziyarətini qadağan etmişdim. Artıq ziyarət edə bilərsiniz. Çünki qəbir ziyarəti dünyaya bağlılığı azaldır, axirəti xatırladır", buyuraraq qəbir ziyarətini təşviq etmişdir. Çünki insanı tuli-əməldən qurtaran ən təsirli nəsihət qəbirlərdir. (07:50)
- Qəbir daşlarına həkk edilmiş ibrətli misralardan biri də belədir:
(09:49)Çeşmi-ibrətlə nəzər et, dünya bir müsafirxanədir,
Bir muqim adəm tapılmaz, nə əcib kaşanədir,
Bir kəfəndir aqibət sərmayəsi şahü-gəda,
Bəs, buna məğrur olan Məcnun deyil, ya nədir? - Alvarlı Efe həzrətləri deyir ki:
M. Akif deyir:Zair olun qəbiristanı,
Yüz minlərlə əmvat yatır,
Möminlərin nuristanı,
İman ilə mərdan yatır.
(10:43)Baxma qəbiristanın ancaq sahəyi-mədhuşuna,
Dayan bir qədər qulaq ver naleyi-xamuşuna. - Bir Haqq Dostu belə səslənir: "Ey günah yüküylə yıxıla-dura yol gedən insan. Cənabi- Allahın mərhəmətindən ümidini kəsmə. O çox raufdur (çox şəfqətli və mərhəmətlidir)! Zinhar azuqəsiz də yola çıxma, çünki yol çox qorxunc, yaman məxufdur!" (11:46)
- Bir döyüşdən sonra Nəbilər Sərvəri (əleyhissalatu vəssalam) qadının itirdiyi övladını təlaş içində axtardığını gördü. Qadın qarşısına çıxan hər uşağı bağrına basır, qoxlayır, sonra buraxırdı. Xeyli axtardıqdan sonra nəhayət övladını tapdı, qolunu boynuna doladı. Dəfələrlə öpdü, qoxuladı, sinəsinə sıxdı. Allah Rəsulu bu mənzərəni görəndə gözləri doldu. Hıçqıra-hıçqıra ağlayaraq yanındakılara həmin qadını göstərib "Qadını görürsüz?", - deyə soruşdu. Səhabə: "Bəli, Ya Rəsulallah!" - dedi. Allah Rəsulu: "Bu qadın övladını Cəhənnəmə atarmı?" - dedi. Səhabə: "Xeyr, ya Rəsulallah!". Bunu eşidən İki Cahan Sərvərinin dilindən hikmət dolu bu kəlamlar töküldü: "Allah bu qadından daha mərhəmətli, daha şəfqətlidir". (12:30)
- Allah yolunda sərf edilən sərvət insanı Cənnətə aparan bir vəsilədir. Odur ki, sol gözlə dünyaya baxanda sağ gözünü axirətdən ayırmamalıdır. (15:47)
- Qurani-Kərim bir çox ayəsində dünyanı arzulayanlardan, axirət nemətlərini istəyənlərdən və həm dünya, həm də axirətin xeyr-bərəkətindən faydalanmağa çalışanlardan bəhs edir. Belə ki, bir ayədə də buyurur:
(18:15)فَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا وَمَا لَهُ فِي الآخِرَةِ مِنْ خَلاَقٍ وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي اْلآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ أُولَـئِكَ لَهُمْ نَصِيبٌ مِمَّا كَسَبُواْ وَاللّهُ سَرِيعُ الْحِسَابِ
Bəziləri “Ey Rəbbimiz, bizə nə verəcəksənsə, elə bu dünyada ver!” - deyirlər. Belə şəxslərin axirətdə heç bir payı yoxdur! Bəziləri isə: “Ey Rəbbimiz, bizə dünyada da, axirətdə də gözəl nemətlər ver, bizi Cəhənnəm əzabından qoru!” ‒ deyirlər. Belə şəxslərin qazandıqlarına (qazandıqları əməllərinə) görə (axirətdə) mükafat gözləyir. Allah tezliklə haqq-hesab çəkəndir! (“Bəqərə” surəsi, 2/200-202) - Həzrəti Mövlana söz ustadı olması ilə, zamanı qabaqlaması ilə və əngin düşüncəsi ilə deyil, qulluğu ilə öyünür, Rəbbinə qul olması ilə öyünür:
(20:30)مَنْ بَنْدَه شُدَمْ بَنْدَه شُدَمْ بَنْدَه شُدَمْ مَنْ بَنْدَه بَخِدْمَتِ تُوسَرْ اَفْكَنْدَه شُدَمْ
هَرْ بَنْدَه كِه آزَادْ شَوَدْ شَادْ شَـوَدْ مَنْ شَـادْ اَزْ آنَمْ كِه تُرَا بَنْدَه شُـدَمْ
Qul oldum, qul oldum, qul oldum! Mən Sənin xidmətində ikiqat oldum. Qullar azad olanda şad olur, mən Sənə qul olmaqdan şad oldum.
Sual: Buyurulur ki, "Həqiqi mömin nə nikbin, nə də bədbindir, o, həqiqətbindir". Dövrün reallıqları, bizim, ölkəmizin, müsəlmanların və insanlığın problemlərini də nəzərə alanda həqiqətbinlik anlayışını necə anlamalıyıq ki, nə ifrat optimist olaq, nə də tamamən pessimizmə qapılaq? (23:03)
- tarixində yaradılmışdır.